Блог Аргена Кадырова

Тождественны ли понимание свободы в либерализме (классической) с пониманием свободы в кочевой (кыргызской) культуре? Тезис: Понимание свободы в либерализме не тождественно с пониманием свободы в кочевой (кыргызской) культуре. Обоснование 1: В классическом либерализме понятие свободы применяется к индивидууму т.е. свобода понимается как свобода отдельного человека. Общественные институты созданы для обеспечения человеку этой личностной свободы. Тем самым человек ограждает себя от общества (от другого) благодаря системе (не вмешательство в жизнь индивида)...

Агартуучулук – бул адамдын өзүнө-өзү тааңуулап алган жетилбестик (жаш баладай)акыбалынан чыгуусу. Адамдын жетилбегендиги өзүнүн акылын башкалардын нускоосу жок колдоно албагындыгынын жыйынтыгы. Башкалардын нускоосун күтүү адамдын акылынын жетишпедегендигинен эмес, өз акылына таянууга болгон чечкиндүүлүктүн жана кайраттулуктун жоктугу болуп саналат. Sapare aude! – өз акылыңды пайдаланууга эрдигине ээ бол! – мына ушул агартуучулуктун урааны. Табийгат адамга качан эле эркиндик бергенине карабастан...

- Баатырдын атын алыстан ук, жанына келсе бир киши дейт кыргызда, жолдош Платон, жол болсун, аман турасызбы, мал-жан, кол алдыңыздагылар аманбы!? Тээ сиздин алыскы жээниңиз Уайтхейт мырза айтып калат "Бу бүткүл Европа философиясы Платондун чыгармачылыгына комментарий" деп, аның сыңары сиз менен бетме-бет амандашуу биз үчүн ого эле сыймык. - Бар бол, Чыңгыз иним, бар бол! Аман турабыз. Алыс жолдон аман-эсен келдиңби. Жолдон Зевс урган тиги варвар перстер токтотподубу (күлүп). Ал Уайтхейт жээним ошентип кээде көбүртүп-жабыртып коймою бар, англичандарды билесизда эми...

Бүтүп-бүтпөй турган диссертациямды "защита" кылмачымын деп, дулдундаган боюнча Москванын бир абажайына келип түштүм. Бирок башына түшсө байтал жорго дегендей, күндөп-түндөп көгөрүп отуруп, ишти бүтүрүп, философиянын тарыхы боюнча Москвадагы күчтүү кафедралардын биринде талкуудан өттүм жаттым. Чынгыз Айтматов, Достоевский, кыргыз, орус, европа маданияттары жөнүндө жакшы талкуу болду, анткени тема ушулар жөнүндө. Диссертацияма арналган сын-пикирлер ар тараптан бир сааттан ашык айтылып жатты...

Когда-то в некоем городе, под покровительством горожан существовал "Институт" под названием "Философский". Выпускала она такие изумительные философские сочинения, которые поражали умы горожан. И горожане вполне довольствовались трудом своего маленького дитя. С тех пор города уже не стал, вернее он изменился во что-то другое, причем в непонятное. Но "Институт" под названием "Философский" в прямом смысле выжил. В темных уголках старого города, при едва моргающем свете оставшиеся горожане изредка поговаривали между собой, что их дитя уже стал взрослым...