Rayshania G/А

Терәк эзләп йөргән чакларымда Ташка таяндым дип уйлаганмын. Көзге боздай ялган булган ул да, Соңлап кына аны аңлаганмын. Табу-югалтудан торган дөньям Яхшыдадыр, ямандадыр инде. Һәркемнең дә үз язмышы җирдә, Һәркемгә дә язганыдыр инде. Сиңа дигән бәхет, тик синеке, Шул синеке читләп йөри һаман. Тапкачтын да саклый белү мөһим, Саклый алмасаң да инде яман. ©Раушания Гази 26...

Дуслар сорый, нигә, диеп, Бу кадәр канатландың? Ә мин әйтәм, соям бугай, Яшьлегем кабатланды. Кемлегеңне әйтмим әле, Беркем дә белми торсын! Тик икебез белик, дигән, Вәгьдәләрендә калсын! Шулай итеп безнең сөю, Сер булып кала бирә. Йөзе белән карый бәхет, И, Раббым, артык, димә! Күкләр безгә бәхет теләр, Тик алар белә серне. Беркем белми торсын әле, Сүзләр йөрмәсен керле! ©Раушания Гази 26...

Югалма син күз алдымнан, Бул һаман яннарымда! Иркә кошың булыйм әле, Төреним назларыңа. Күз алдымнан югалма син, Күрим иртә, кичләрен! Кемгә бирим тулып торган, Ташкын сыман хисләрем? Югалма син күз алдымнан, Ятим итеп калдырма! Ялгыз аккош зарын аңла, Канатларын талдырма! Югалма син күз алдымнан, Күз алдымда нур булсын! Бәхет кошым, бердән-берем, Мәхәббәтем булырсың...

ЯРАТАМ, ДИП, ӘЙТИММЕ... Яратам, дип, әйтимме соң әллә? Әйтим әле, җилкәдән төшсен... Җиңел булып китсен, ачылсын сер, Күрсәтим мин сөюем хисен. Сине белмим, ә мин яшермим, Күп сакладым йөрәктә хисем... Бәлкем син дә ачылырсың әле, Берәр вакыт, җыеп бар көчең. Ник ачтың соң серең, дия күрмә! Ни булса да булыр, дидем, мин... Арыдым мин билгесезлектән, Чын йөрәктән сөйдем, идең тиң...

ЯРАТАМ МИН... Синең янда рәхәт миңа, Бергә бәйли уй-хыяллар. Табар өчен бу бәхетне Үттем юллар һәм кыялар. Шундый тыныч яннарыңда, Саклыйсың син, яклыйсың. Нинди генә хәлләрдә дә Өметемне аклыйсың. Кадерлим мин сөюеңне Миңа туган хисең өчен. Һәрвакытта, һаман да мин Хисләреңнең тоям көчен. Күркәм синең холыкларың, Һәр сүзеңә ышанам мин...

Күрдем дә бер тапкыр юлымда Борылып карадым артыма. Ул, диде йөрәгем талпынып, Ул диде, ул диде акылым да. Күрдем дә бер тапкыр юлымда Кердең син йөрәгем түренә... Мин хәзер җыр язам, җыр көйлим, Мәхәббәт, ярату турында. Күрдем дә бер тапкыр юлымда Мәңгелек ярыма әйләндең...

Юлларыма чыгып, кулың суздың, Бирә алмыйм сиңа аларны. Упкыннар бар безнең араларда, Тирәнәйтер йөрәк ярамны. Җилләр сыман назлармын, дип, Син кагылма, мине урап үт! Җилбәзәк җил уйларымны бутар, Алар белән уртак эшем юк. Үбим, диеп, якын килә күрмә Һәм кагылма минем иренгә! Аңла шуны, сөйгән ярым булыр Башым сала алган иңенә...

Сөйгән булсаң, үзгәртергә теләмәссең, Йөрәкләрне дә телгәләмәссең. Сөйгән булсаң, килер идең очып-очып, Алыр идең шунда кочып-кочып. Сөйгән булсаң, үзгәртергә теләмәссең, Бер минутка инде кичекмәссең. Сөйгән булсаң, сизәр идем мин дә, Санар идем инде сине тиңгә. Сөйгән булсаң, үзгәртергә теләмәссең, Каршылыкларда да тезләнмәссең...

Кояш кебек килеп керәсең дә Карашларың белән кочасың... Әйтерсең лә иңнәремдә канат, Килә шуңа күккә очасым. Айлы кичтә ай нурына ияреп Төшләремә көн дә керәсең... Җаннарыбыз тартылалар каты, Шуңа янымда син күрәсең. Йолдыз сыман янган күзләр аша Күрәмен мин якты хисләрең… Сагынганда күзләремне алмый Күккә багам шуңа кичләрен...

Уйламаган идем синең бер күрүдә Биләрсең дип, йөрәгем түрен. Оныталмыйча еллар буе аннан Газаплармын диеп, үз-үзем. Еллар узган саен сиңа бәгырем Тартыламын гына катырак. Ялкынланып янган хисләрем дә Очкынлана гына ныгырак. Бергә дә без күптән, аерым да, Юлларыбыз бүлдек икегә. Тормыш юлларыбызны...