“Спакон вякоў пяе народ, і песні б’юць жывой крыніцай…”. Калі адчуваецца сугучнасць музыкі, слова і кахання, то ў выніку нараджаецца цудоўная песня, матыў і мелодыя якой льюцца недзе з глыбіні душы, як ціхая плынь малой рачулкі, спрытна лавіруе паміж прыбярэжнымі хмызнякамі. Адразу прызнаюся: мая цікавасць да беларускай народнай творчасці з гадамі толькі памнажаецца. І каб наталіць прагу, шукаю самыя розныя крыніцы. Нядаўна мне трапіла ў рукі ўнікальная кніга “Маміны песні”, якая пабачыла свет літаральна некалькі месяцаў таму...

(продолжение) Следующим значительным этапом биографии ансамбля стало появление в 1976-78 годах опер - «Песнь о доле», на основе «Адвечной песни» Янки Купалы (муз. В. Мулявина) и «Гусляр» по поэме-легенде Янки Купалы «Курган» (муз. И. Лученка). Опера в эстраде уже не являлась качественно новым жанром. К этому времени существовали «Орфей и Эвридика», «Фламандская легенда», «Стадион», «Звезда и смерть Хоакина Мурьетты» и пр. Практически любая известная группа стремилась создать широкомасштабное произведение в стиле рок (зонг -, фолк -) - оперы. Но публика подобного от «Песняров» ждала с нетерпением...