john maston

Аспсаворе марди чӯлоқеро рӯи роҳ дид, ки аз ӯ кӯмак мехост. Марди савора дилаш ба ҳоли ӯ сухт ва аз асп пиёда шуду марди чӯлоқро ба асп савор кард, то ба манзилаш расонад. Марди чӯлоқ вақте, ки савори асп шуд, лаҷоми аспро кашиду гуфт: - Аспро бурдам! Ва рӯ ба фирор ниҳод. Аммо пеш аз он, ки дур шавад, соҳиби асп фарёд зад: - Ту танҳо аспро набурдӣ, ҷавонмардиро ҳам бурдӣ...

Паёмбар (с) муддати се сол шабу рўз ба таври пинҳонӣ мардумро ба дини Ислом даъват менамуд ва эҳсоси хастагӣ намекард. Чун ин ояти карима нозил шуд: Сухани Худо: Сураи Шуъаро, ояти 214 <<Хешовандони наздикатро битарсон.>> Паёмбар (с) зиёфате ороста бани Абдулмутталибро ҷамъ намуд. Ва ҳамаи онҳо аз он таому нўшокиҳои омодакардаи Паёмбар (с) ба андозаи кофӣ истифода карданд ва аз он чизе кам нашуд. Расули Худо (с) ба онҳо гуфт: Эй бани Абдулмуталлиб ман ба таври хусусӣ дар миёни шумо ва ба таври умумӣ барои мардум аз ҷониби Худованд фиристода шудаам...

Намунаи шеърӣ аз баҳри Тавил Дӯш Сармаст ба гулгашт саҳаргаҳ Шуда будам, ки яке сарвқаде, лоларухе, ҳуру Парӣ, лабшакаре, симбаре, Турфа нигоре, ки хиромидану рафтору шакархандаву гуфтору ду чашмаш ба фусун ҳар Як аз инҳо ба ҷудоӣ бирабоянд Зи ошиқ Дилу ҷонро...

Ин киссаи хаёти дар бораи марде мебошад, ки аз духтар зоидани занаш газаб дошту хамаро бори зани бечорааш мекард. Аз Худо намедид. Рӯзгороне буд, ки ҳама серфарзанд ва аз шуморашон ифтихорманд. Зане пайи ҳам нӯҳ духтар дошту ҳамли даҳҳумашро интизор буд. Шавҳараш таъкид намуд: Агар ин навбат ҳам духтардор шавӣ, паноҳат ба Худо, ҷудо мешавам. Чанде пас аз таваллудхона ба падар занг заданд ва хушхабарро расониданд, ки писардор шудааст. Мард бо суръат ба таваллудхона омаду илтимос кард, ки писарашро боре бинад ва шаҳди орзуяшро аз дидораш чинад...