Ҳаким ЗОКИР
"ДАДАМ УЙДАН ТОПИЛДИ"!
Телефон, интернет кӯпайган бу замонда икки дунё бир қадам бӯлиб қолди. Э, кечирасиз, икки қадам ҳам эмас. Уч кун олдин Европанинг Швеция давлатида яшовчи шоир ва журналист укахоним ва узоқроқ қариндошим Юсуф Расулдан мессенжер орқали хат келиб қолди:
"Ака, уч кундан буён дадамдан хабар йӯқ. Панжакентдан чиқиб Хужандда йӯл олган эканлар. Бирорта санаторияда дам олиш ниятлари бор экан. Аммо қаерга жойлашганлари номаълум, телефонлари уч кунки ӯчиқ. Таниш-билишлардан сиз ҳам суриштирсангиз-чи, хавотир бӯлаяпмиз. Ному насаблари - Асатилла Расулов..."
Рости гап, мен ҳам бир оз хавотирландим, кейин ӯзимни ва ҳам Юсуф Расулни тинчлантирдим: "Ҳожи бобом ҳушёр одам, хавотирликка ӯрин йӯқ. Суриштирамиз, албатта, топамиз!"
У ёқ-бу ёқдан суриштирдим. Уч-тӯрт соатлардан кейин Панжакентнинг Чорбоғ қишлоғида яшайдиган журналист Раҳимберди Бердиевдан хабар келди:
"Ҳожи бобо пролетарлик собиқ курсдошлари Абдусалом ака билан аввал Тожик денгизи бӯйидаги "Соҳил" дам олиш масканига боришган, аммо у ерда одам жуда кӯп экан. Шундан кейин "ҳайю ҳайт" деб Тошкентга жӯнаб кетибдилар".
Тӯғри, шундай бӯлгач, телефонларининг антенаси йӯқолиб, алоқа узилган бӯлиши керак.
Дарҳол Швецияга хабар юбордим: "Юсуфжон, дадангизни Тошкент томондан изланг, дарҳол хабар жӯнатинг!"
Кечқурун Юсуф Расул мессенжеридан хушхабар келди: "Бӯлди, хавотир бӯлманг, ака! Дадам уйимиздан топилди!" (Дарвоқе, Юсуфжон олдинлари Ӯзбекистон пойтахти газета, журналларида ишлаган ва шаҳардаги уйлари ҳозир ҳам сақланиб турибди.)
Ана, кӯрдингизми, қандай замонда яшаяпмиз?! Телефонга балли! Интернет, қандингни ур!!!