Генералнинг буйруғини, буйрак чиққунча бажармоқ лозим.
© Генерал
— Хўш, улар қанча экан.
— Анча, анчааа улар, ўртоқ Генерал, сиз айтгандай эмас, улар анчаку!
— Нега анча бўлади? Мен ўз кўзларим билан кўрдим, улар чепуха, бемалол мажағлаб ташлаймиз.
Биронта аскар уёқда турсин, капитан майорлар ҳам Генерални кўзи яхши кўрмаслигини ўзига айта олишмас эди. Сабаби, оддий — қўрқув.
Генерал бир куни уйига келганда, бир бегона эркак ховлисининг ёнидан ўтиб кетаётганида, уни эслаб қолган эди. Шунчаки, ўстириб олган сочи жиғига теккан. Ўшанда ўзига ўзи - э ўл, хотинларга ўхшамай, яна резинкага ўраб олганини қаранг буни! — деб қўйганди.
Шу билан ўша эркакни хар хафта кўриб қоладиган бўлди. Гохида, ресторанда, гохида театрда, кўчада, паркда.
Кечаси ухлаб ётиб, туш кўради. Тушида халиги эркак хотинини ўйнаши бўлиб чиқади.
Эрталаб, кўчага чиқиб, кўчаларни айланиб юради. Ва албатта яна ўша эркакни кўриб қолади. Шу ерда бир фикр келади. Ва у билан сухбатни бошлайди. Сутчи ака гап нимадалигини англамайди. Генерал уни уйига таклиф қилади.
Кечқурун сочи узун сутчи эркак, Генералнинг уйига келади. Шу ерда айёр ва ақлли Генерал итини ечиб юборади. Ит жуда катта, югуриб сочи узун эркак томон боради. Халиги эркак жойида индамай тураверади.
Ит ҳам келиб, хидлаб қайтиб кетади.
Генерал ўша кечада, подволга аёлини олиб тушиб, халиги итига едирворади.
Бу ит бегона одамни тишлар эди, значит бу хезалак доим уйимга келиб юрган, деган фикр келган бўлади.
Хужжатларда ёзилишича. Аёл итдан қўрқиб, подволга қочиб кирган. Кетидан ит кириб, уни ғажиган. Ит қариб қутурган деб отиб ташланган.
— Улар биздан анча камку, нега оқ байроқ билан чиқиб, тинчгина таслим бўлишмайди?
— Уларда бир Генерал бор, манимча ўша ушлаб турибти.
— Шунчали духи баланд инсонми?
— Йўқ, просто кўзи ёмон кўради, лекин буни ўзи билмайди. Бизни ҳам тўлиқ армиямизни кўрмаган.
Генерал сигаретни ёқиб, чуқур тортиб, тутунни чиқармай туриб:
— Бос. Босларинг! — деб тишини орасидан аждарга ўхшаб тутунлар чиқарди.
— Нимани босайлик, ўртоқ Генерал?
— Анави ерда юрган каламушни бос деяпман, овсар!
— Бу ахир бароқку, мушугингиз?!
Генерал индамай бинокольни олиб, душман тарафга қарайди:
— Уларга аввал танкаларни юборамиз, сўнг кетидан партизанларни, сўнг «Ўлдажўлда» отрядини, ва охирида оддий аскарларни.
— Ўртоқ Генерал, сигаретингизнинг кули бўйинбоққа тушиб, тутаяпти шекилли.
Генерал галстукини қўли билан қоқиб, хамма на старт туришини буюради.
Душман тараф ростан ҳам улардан икки борабар кўп эди.
— Олға! — деб бақирди Генерал.
Танкалар юрди.
Партизанлар югурди.
Ўлдажўлда отряди кетидан етиб борди.
Оддий аскарлар битта ўқ билан иккита душманни йиқитди.
Душман тарафнинг оқ байроқ кўтарилиб, шамолда пирпиллаб турибти.
Генерал секин қадам ташлаб, майдонда юра бошлади. Яраланган аскарларни елкасига уриб қўйиб, барака топ деб мақтаб ўтарди.
— Чуқурроқ нафас ол, ичинг тутунга тўлган! Молодец сынок! — деб, чалажон йўталиб ўтирган душманнинг аскарини ҳам елкасига уриб ўтди.
Майдоннинг ўртасига душман қўмондонини чалажон ахволда Генерал олдига судраб олиб келишди.
— Тур ўрнингдан!
— Ўртоқ Генерал, бу қўмондоннинг оёғи синган, туролмайди. — деди бир партизан.
— А дуррак, тур олдига, кўтариб тур қўлтиғидан, ерга қараб гаплашмайманку ахир?!
Партизан душман қўмондонини кўтариб, ушлаб турарди. Генерал анча гапирди. Охирида ёшлигида балиқ тутгани бориб, ҳеч нима тутолмай келганини гапириб, тўппончасини олдида, партизанни каласига қараб ўқ узатди. Партизан таб этиб ерга тушди. Душман қўмондони ҳам таянчиги йўқлигидан йиқилди. Ҳамма жим.
Генерал:
— Мард одам, хатто душманини қийнамай ўлдиради, шунга қўмондоннинг калласига ўқ уздим! — деди.
Орадан йиллар ўтиб, Генерал ўз уйи олдидаги қудуққа тушиб кетиб вафот этди.
Қўл ботир.
Тошкент, 22.12.2015й.