Ота-онам журналист бўлишимга қарши эдилар. Мен эса дўстларимга хавас қилиб шу йўналишни танлаган эдим.
Биринчи мақолам газетага чиққанда, кўзим қувониб 10 та сотиб олганман ўша газетдан. Йўл-йўлакай танишларга тарқатиб келиб, уйга бир донасини олиб қўйдим. Уйга келсам, отам тв кўриб, онам дам олиб ётган эканлар.
— Дада, мана менинг биринчи мақолам — деб хонтахта устига қўйдим.
Отам бир менга, бир газетга қараб, индамай қўлларига олиб варақлай бошладилар.
Ўзим ҳам ёрдам берай деб, айнан ўша бетни очиб бердим.
Ўқидилар, сўнг:
— ма, онанга кўрсат, молодец. — деб, газетани узатдилар.
Хонага кирсам онам ухлаётган эканлар. Керакли бетига тўғирлаб, ёнларига қўйиб чиқдим.
Яна ишга йўл олдим, тушликка ҳеч нима тановул қилганим йўқ, эсимдан чиқиб қолибти.
Ишдан кейин уйга келсам, отам хамон тв олдида ёнбошлаб ётар эдилар. Кийимларимни алмаштириб хожатхонга чиқиб кетдим, ховлимиз бурчагидаги бу хонада ҳаёл суриш мароқли эди.
Хожатимни чиқариб, қоғозлар турадиган қутига кўзим тушиб қолди. Ўша газета бесўнақай бўлиб ётар эди. Қўлимга олдим, айнан менинг мақолам чоп этилган бетини ажратиб, қолганини ташлаб чиқиб кетдим.
Ошхонада онам кўзимга кўриндилар.
— Нонга чиқиб кел, пулинг борми?
Ошхонага кириб, музлатгич устига қўлимдаги варақларни қўйиб қўйдим.
— Ҳа, бор.
Мақоламни ўқиган новвой амаким роса мақтадилар, дуо қилдилар. Тушликка келаётиб уларга ҳам газета ташлаб кетган эдим.
Уйга қайтиб, нонни ошхонага олиб кириб, онам халиги варақлар устига картошка арчиб ўтирганларини кўрдим.
Отамга жонимни бераман, онам ҳаётим. Шунчаки касбимдан кўнглим қолди.
Тошкент, 28.05.2015й.