Necha kundirki ishqim alanga olguvchi tunni ayriliqdan zorlanib qarshi olyapman. Nega chin muhabbatning tuhfasi hamisha ayriliq bilan tugaydi? Tikilaman zim ziyo tunga. Yuragim negadir tirnaladi. Bir qolimda changalab ko`rdim.Ha, angladim . Yuragimninig bir chekkasidayig`layotgan muhabbatimni armon qabr kavlab ko`mib qo`moqchi. Nega armon buncha shoshadi? Ahir muhabbat ko`mib bo`lmaydiku. Qalbimga uni ko`mib shu bilan tark etishi mumkin bo`lsa, demak men ham olishim kerak. U yo`q bo`lsa men han yashay olmaymanku. Achiq armon bu fikrlarimni anglab qoldi.Yana yuragimni changallab faryod chekaman. O`lolmagan jismimni yig`layotgan muhabbatim butun ushlab turadi. Nazarimda kuz saltanatida so`nggi yaproq bo`lib oslib turgandayman. Bir kun baribir to`kilishim bor. Hayronman taqdir qoidalariga. Nega sevishgan yuraklarni ayiriq to`ymas ekan . Yana bu ko`ngilarni ayriliq sahrosiga otib yuborishichi. Goyoki men han ana o`sha achiqayriliq sahrosida ketyayapman . Boshim egib jimgina qayoqqa