Таццяна ГНЯЦЬКО, загадчык аддзела бібліятэчнага маркетынгу раённай цэнтральнай бібліятэкі імя Анатоля Астрэйкі: – Родная мова, на маю думку, – гэта мова, якую мы чуем з першых хвілін нашага нараджэння і якая акружае нас практычна ўвесь час. Мае бацькі размаўлялі на беларускай мове, а сваім прыкладам нас, дзяцей і ўнукаў, выхоўвалі ў духу павагі і любові да роднага слова. Беларуская мова – безумоўна, займае асаблівае месца ў маім жыцці, бо гэта мая родная мова, на якой я размаўляю, чытаю і іншым раю...

Внимание! Русский перевод будет доступен к чтению после окончания текста на беларускай мове. Зараз будзе апавяданне пра месца, якое для нашага пакалення было не проста пунктам на карце, а нейкай падсвядомай траўмай. Рэч пойдзе пра Курапаты. Месца, якое ў нас у галаве было чымсьці сярэднім паміж страшнай казкай нанач і гістарычным фактам, аб якім у школе наўпрост не казалі. Мы ж памятаем, як гэта было? У дзяцінстве ад бацькоў ці дзядулі чуткі: «Там, за МКАДам, у лесе, НКУС шпіёнаў расстрэльваў»...