Менә тагын көзләр җитте, Менә тагын яфрак коела. Салкын көзнең сары төсе Сагыш сала, күңел боега. Кайдан сине эзлим икән, Кошлар белэн китим микән? Иңнәремдә талмас җилкән, Юлларымда сары чирәм. Кил син, кил син, узең кил, Яратам, шуны бел. Кил син, кил син, узен кил, Әле дэ соң тугел. Көзге тойгы салкын җилдән Өшегәнме әллә боегып? Син яшәгәч, яшим мин төн, Күңел белән сиңа сыенам. Кил син, кил син, узең кил, Яратам, шуны бел. Кил син, кил син, узен кил, Әле дә соң тугел...

Наконец пазлы сложились, и я знаю, как мне написать про Сейран. Никак не удавалось мне найти главную идею этого образа. Не знаю, такой ли была главная идея образа Сейран в записках Гюльсерен Будайджи'олу, положенных в основу сценария, как поняла его я. Но на основе изучения того фактического текстового и видеоматериала, представленного в сериале, у меня получилась именно такая интерпретация образа главной героини сериала. А главную идею образа подсказал Ферит. Сейран: Ферит, всё, что ты видел (о встрече с Юсуфом), ты неправильно понял...