Собир Султон – узви Иттифоқи нависандагон ва журналистони собиқ Иттиҳоди Шӯравӣ ва Тоҷикистон. Арбоби ҳунари Тоҷикистон, узви Шӯрои собиқадорони ҷангу меҳнати ҷумҳурӣ дер боз дар байни ҳаводорони шеъру суруд маълуму машҳур аст. Ӯ 9-уми майи соли 1934 дар оилаи деҳқони асили деҳаи хушманзараи Шавкати Поёни ноҳияи Айнӣ, вилояти Суғд дида ба олам кушодааст. Вай маълумоти ибтидоиро дар мактаби зодгоҳаш гирифта, сипас таҳсилро бо мурури замон (солҳои 1943 – 1949) дар мактаби даҳсолаи тоҷикии рақами 15-и шаҳри Самарқанд идома медиҳад...

(Аз таърихи вахониён). Бародари гиромӣ! Забони вахони гарчанде ба гурухи забонхои помирӣ хамро карда бошанд хам, аз чихати генетики ин забон ба забонхои помирӣ мансубият надорад. (Ин назаряи Р.Шоу аст, ки аз тарафи дигар олимхо тасдиқ шудааст.) Ин манои онро дорад, ки забони вахони дар шароити дигар ба вучуд омадааст.Агар чудошавии (распад) дигар забонхои помирӣ ба асрхои миллодӣ рост меояд, пас чудошавии забони вахони маълум нест ва аз кадом забон чудо шудааст ин хам маълум нест гарчанде, ки онро ба забони сакоихо хамро мекунанд...