Ничэ еллар сина багышладым, Кунелемнен сагыш-моннарын. Йокыларга китсэм сине уйлап, Сине уйлап атты таннарым. Сина килдем утеп гомеремнен, Каршылыклы, авыр юлларын. Ач эле, ач мина йорэгенне, Яшерен серлэр анда калмасын. Ничэ еллар буе сине коттем, Кунелкэем инде шатлансын...

Өмет йолдызы җилләр исә, сулар Ага, кояшны Ай алыштыра.