Менә тагын көзләр җитте, Менә тагын яфрак коела. Салкын көзнең сары төсе Сагыш сала, күңел боега. Кайдан сине эзлим икән, Кошлар белэн китим микән? Иңнәремдә талмас җилкән, Юлларымда сары чирәм. Кил син, кил син, узең кил, Яратам, шуны бел. Кил син, кил син, узен кил, Әле дэ соң тугел. Көзге тойгы салкын җилдән Өшегәнме әллә боегып? Син яшәгәч, яшим мин төн, Күңел белән сиңа сыенам. Кил син, кил син, узең кил, Яратам, шуны бел. Кил син, кил син, узен кил, Әле дә соң тугел...

Дерев полутень и пение птиц дарили бессмертием нас В то пору, как в сад мы спустились немой - ты и я. Восходят на небо звезды, чтоб нас озирать; Появимся мы им прекрасной луной - ты и я. Нас двух - уже нет, в восторге в тот миг мы слились, Вдали от молвы суеверной и злой - ты и я. И птицы небесные кровью любви изойдут Там, где мы в веселье ночною порой - ты и я...