Галия төпчек улы Зөлфәт белән авылга кайтып бара. Тәрәзәгә карагач, күз алдыннан агачлар, басулар, кырлар үтә. Улына 18 яшь. Фотограф булырга хыяллана. Шуңа юлда да, вакытны бушка уздырмас өчен, төшерелгән фотосурәтләрен карап бара. Галия башын машинаның тәрәзәсенә терәп, тирә уйга баткан. Берзаман сискәнеп китеп: Менә мин сине монда таптым, – диде. Зөлфәт куркуыннан сикереп куйды һәм әнисе күрсәткән якка башын борды. Аннары гаҗәпләнеп: Мондамы71 Кырдамы? – дип сорады. Ана кеше көлеп куйды. Юк инде, улым...

Еш кына мин бу сүзләрне ишетәм: "45 нче хатын-кыз җиләкендә." Ничектер бу фразага әһәмият бирмәдем. Сез беркайчан да белмисез, кемдер язган. Ләкин хәзер эш хатын-кыз өчен бу мистик фигурага таба бара, быел миңа 45 яшь. Сез моңа ышанмыйсыз, ләкин мин үземдәге үзгәрешләрне яхшы якка күрә башладым! Мин чыннан да яшьрәк идем, йөзем башка иде, хәзер мин 25 яшькә караганда яхшырак һәм матуррак күренәм. Мин фотога 20 ел элек карыйм, һәм мин аларда 25 яшь булса да, аларда ниндидер апа күрәм. Күзләрем караңгы, йөзем моңсу, һәм мин картайдым, паспортым яшь булса да...