Хушлашуларны теләми, Мин буген синен белән. Каерып алып китәсең Җанымны узең белән. Юк, китмә дип әйтә алмадым Бәгерләр өзелсәдә.  Кайтырсың бит яннарыма Син исән-имин генә.  Киткән чакта назлап кына Кочакларыңа алдың.  Эчтән генә син узең дә  Сагыш утында яндың. Кайтырмын мин, кайтырмын дип Вәгъдәләр биреп киттең.  Көтәрмен дип, көтәрмен дип Мин дә бит сузләр бирдем. Юлларыңда фәрештәләр Канатын җәеп торсын Куенындагы догалар Гел сине саклап барсын Кайтчы зинһар әйләнеп бер Син кабат илләреңә...

(Биш ел элек шундый матур кондэ Син доньяга килден куандырып. Оебезнен ямен, бал жимешен, Куреп калдык бер ай нибары. Онытмадык синен саф йозенне, Исебездэ татлы тэмнэрен, Син мангегэ минем кунелемдэ, Ин Кадерле нэни кунагым...