Утыр әле әнкәй яннарыма, Кайгыларга нихәл түзәем, Серләремне кемгә сөйләем. Дөнъя булгач була төрле хәлләр, Вакытлыча булсын авыр мәлләр, Шулай үтә инде бу тормыш, Нык бул балам яшәргә тырыш. Киңәшеңне тотам әнкәем, Сабыр итә, итә, яшәем, Ник шулай да минем чәчләремә, Еллар инде аппак карлар сибә. Дөнъя булгач була төрле хәлләр, Вакытлыча булсын авыр мәлләр, Шулай үтә икән бу тормыш, Нык бул балам яшәргә тырыш...

Хушлашуларны теләми, Мин буген синен белән. Каерып алып китәсең Җанымны узең белән. Юк, китмә дип әйтә алмадым Бәгерләр өзелсәдә.  Кайтырсың бит яннарыма Син исән-имин генә.  Киткән чакта назлап кына Кочакларыңа алдың.  Эчтән генә син узең дә  Сагыш утында яндың. Кайтырмын мин, кайтырмын дип Вәгъдәләр биреп киттең.  Көтәрмен дип, көтәрмен дип Мин дә бит сузләр бирдем. Юлларыңда фәрештәләр Канатын җәеп торсын Куенындагы догалар Гел сине саклап барсын Кайтчы зинһар әйләнеп бер Син кабат илләреңә...