Менә тагын көзләр җитте, Менә тагын яфрак коела. Салкын көзнең сары төсе Сагыш сала, күңел боега. Кайдан сине эзлим икән, Кошлар белэн китим микән? Иңнәремдә талмас җилкән, Юлларымда сары чирәм. Кил син, кил син, узең кил, Яратам, шуны бел. Кил син, кил син, узен кил, Әле дэ соң тугел. Көзге тойгы салкын җилдән Өшегәнме әллә боегып? Син яшәгәч, яшим мин төн, Күңел белән сиңа сыенам. Кил син, кил син, узең кил, Яратам, шуны бел. Кил син, кил син, узен кил, Әле дә соң тугел...

Җырчы Гүзәл Уразованың Туймазы концертында озын пирчәткә белән кия торган, бер җиңле, шәп «разрезлы», тәненә сыланып торган кара сәхнә күлмәге юкка чыккан иде. Күлмәкне эзләмәгән урын калмавы, хәтта чүплекләрне дә тикшерүләре турында язган иде артист. Җырчы 2 көн эчендә, Оренбургта, көне-төне тегүче янында басып торып, шундый ук күлмәкне тектереп, гастрольләрен тыныч күңел белән дәвам иткән иде. Тик бер атнадан шул күлмәк табылган бит. «Мистика!» – Гүзәл Уразованың сәхнә күлмәге югалган. «Минем югалган күлмәк 1 атнадан соң табылды...