Ничэ еллар сина багышладым, Кунелемнен сагыш-моннарын. Йокыларга китсэм сине уйлап, Сине уйлап атты таннарым. Сина килдем утеп гомеремнен, Каршылыклы, авыр юлларын. Ач эле, ач мина йорэгенне, Яшерен серлэр анда калмасын. Ничэ еллар буе сине коттем, Кунелкэем инде шатлансын...

Ашкына кунел ярсып утэргэ Без бит туганбыз тормыш котергэ. Ашкынма гомер, кот син чак кына Бэхетле булыр тормыш хакына. Ашкынма гомер, тукта чак кына Бергэ яшэгэн дуслар хакына. Ашкынып гомер зая утмэ син Иманлык безне ташлап китмэсен. Кун(е)лем эле дэртле талпына Жырлар жырларга туган халкыма...