Речь пойдёт о поэме "Тарас на Парнасе" за авторством Константина Вереницына. Поэма рассказывает про лесника Тараса. Тарас ведёт обычную жизнь. Но в однажды попадает в иной мир, на котором живут боги. Богов здесь много. Лесник наблюдая за их жизнью, начинает видеть схожесть с богами. По мере развития поэмы, герой остроумно и шуточно описывает своё знакомство с божествами. Образ простого мужика, который находясь среди господ, видит их немного в другом ракурсе...

Ёсць такое выслоўе: літаратуру не намажаш на лусту хлеба, аднак яна — самы трывалы падмурак грамадства. Але так адбываецца, калі кнігі прыходзяць да чытачоў на роднай мове. Мова — магутная сіла, якая згуртоўвае нацыю ў час цяжкіх выпрабаванняў. У другой палове ХІХ стагоддзя ўсё больш літаратараў разумелі гэта. Пераадольваючы шматлікія перашкоды, часам нават не называючы сваіх імёнаў, яны пачыналі пісаць па-беларуску. «Тарас на Парнасе» і «Энеіда навыварат» Надзвычай папулярнай была ананімная сатырычна-гумарыстычная паэма «Тарас на Парнасе»...