Туй дори бахту бароре хоҳамат, Осмони беғуборе хоҳамат. Дар раҳи пурпечутоби зиндагӣ, Тоқату сабру қароре хоҳамат. Умри одам гаҳ баҳору гаҳ хазон, Умри сабзи арчаворе хоҳамат. Чаллаат бошад нишони ишқу бахт, Обрую эътиборе хоҳамат. Баҳори зиндагият доимо гулафшон бод, Чу атрии боғи Ирам накҳатат парафшон бод. Саодати абадат ёр боду чашмаи ишқ, Дуои лутфи Худо бар сари ту борон бод. Нигоҳи чашми ту андар амон бод, Ниҳоли қоматат дурр аз хазон бод. Зи даргоҳи Илоҳӣ ҳар чи хоҳӣ, Насиби ту ҳамон боду ҳамон бод...

1-Qism Podgoritsa-Chernagoriya. Melek yugurib uyiga kelib ishikni ochadi va oyisini chaqiradi, Oyi eshikni yana ochiq qoldiribsiz deydi. Xonada bir odamni xushsiz xolatda yotganini ko’rib qo’rqib ketadi,bu paytda yuvinish xonasida Nari qonli pichoqni va qo’llarini yuvayotgan edi. U xonadan chiqadi yerga utirgan Melekni ko’radi. Melek oyisiga endi sizni qamab qo’yishadi endi nima qilamiz deydi. Oyisi Melekni dadasiga olib borib bermoqchiligini aytadi. Melekning dadasi ya’ni Sanjar endi uylanayotgan edi...