Каргыраалап салып берейн, Хамык чүве бодай бээр сен. Хамык чүве бодангаштың, Карааң чажы бүлдеш-ле дээр. Ырлап берейн, дыңнаар сен бе, Хөрээң човаа дээр сен бе ? Ыглап берейн, кээргээр сен бе, Карааң човаа дээр сен бе ? Көзеп алгаш, оттуларда Көржеңим таан отчур чүве. Көрүшпес бол, ырлажырда Хөглүг-омак өөрүмнү. Караладан чайлыр болза, Кажыктыг-ла чодам сынар. Карам сенден чарлыр болза, Кара баарым ханы соглур. Көзээр ыяш чок-ла болгаш, Чээргенней бээр-дир мен. Хөрек, чүрээм сенде болгаш, Хөңнүм сөглей бээр-дир мен...

(Тоолчунуң 110 харлаанынга) Ыры болгаш кожамыктар улустуң аас чогаалының биче хевирлеринге хамааржыр. Олар чоннуң амыдыралының чарылбас кезээ болур. Аас чогаалының бо хевириниң кижизидикчи салдары улуг. Ыры кожамыктың салдары-биле кижилер эки, чараш чүвени үнелеп, ажыл-агыйга, амыдырал-чуртталгага хей-аъды бедик чоруур. Оларның дузазы-биле кижилер чараш чүүлге өөренил, ажы-төлүн кижизидип, оларның чырыткылыг күзелдерин деткип, келир үеге бүзүрелин быжыглап чоруурлар. Ыры номун парлаарының баштайгы...