Аш къангада орунланы юлешиую – бу жангыз адетлени тутуу тюйюлдю, ол юйюрню ичинде къыйматланы, хурметни эмда бирге болургъа сюйген муратны да белгилейди. Бу – юйюрню тамырларын терен этерге, келлик тёлюлеге билим берирге иги амалды. Ким къалай олтурлугъун аш къанга артында бизге ата-бабаладан келеди. Аны билмеген болса, юйде тамата эр киши айтады, кеси адетге кёре къанганы башында олтурады. Къалгъанла сыйларына, намысларына кёре. Арт заманлада башха миллетледен бизге келген, юйде баш, тиширыуда болады деген ол тюз тюйюлдю...

Къарачай-малкъар халкъында къыз узатыу уллу магъанагъа ие болгъанды. Къызны юйюне келген къудалагъа жууабны бирден бермегендиле, алай бла юй бийче къалай жашагъанларын, къызны юсюнден билирге онг болгъанды. Жууабны уа тепсиге салынып келтирилген аш бла ангылатхандыла. Сёз ючюн, тепсиде кюлге тыйылгъан темир къалакъчыкъ къудаланы ашыкъмазгъа чакъыргъанды. От ёрге жанса, демек, къызны кесинден да сорургъа керек болгъанды. Эгерде тишликни (шишликни) ёрге сюеп салсала, къызны бермезликлерин ангылатхандыла...