Хатлар язабыз сезгә Сез язмый дип тормыйбыз Һаман бер килеш ятабыз Әллә ниләр кормыйбыз Сездә нинди хәллләр бар соң Хәлегезне белмибез Әллә картаябыз инде Читкә чыгып йөрмибез. Минем каенэнем Фердинат Машиналарга хуҗа Кая барыйк дип Хаман шул җирдә Нуҗа...

Алга таба атларга кыймый озак басып торды Кәрим. Колагында әле һаман капка шыгырдап ачылган, бикләре шалтыраган тавыш. Карт овчаркаларның ыргылып өрүе колакта. Сакчының: “Пока, Кәрим, сюда не возвращайся!” – дигән сүзләре артыннан ияргән гүя. Чал кергән чигәләрне кыса төсле шул сүзләр. Унике ел дәверендә иректән, туган ягыннан, кара туфрагыннан аерып торган капкалар теге сакчы егетне йотып, Кәримнең артында ябылды. Алар гадәттән тыш авыр сыкрап: “Хуш, Кәрим, син ирекле...” – дип шыгырдады төсле бүген...