Сегодня вечером я сажусь в поезд на станции Староминская и еду на Урал, а точнее в мой родной город Пермь. В поезде мне предстоит провести три ночи и два полных дня. Так получилось, что решение съездить в Пермь мне пришло примерно за 2 месяца до поездки. А в то время в наличии были только верхние полки в купе, боковые верхние и немного нижних в плацкартных вагонах. Я успела купить практически последнюю нижнюю боковую полку, не у туалета, а примерно посередине вагона. Подумала, что буду каждый день мониторить билеты и если появятся другие нижние места, то куплю, а этот билет сдам...

Хушлашуларны теләми, Мин буген синен белән. Каерып алып китәсең Җанымны узең белән. Юк, китмә дип әйтә алмадым Бәгерләр өзелсәдә.  Кайтырсың бит яннарыма Син исән-имин генә.  Киткән чакта назлап кына Кочакларыңа алдың.  Эчтән генә син узең дә  Сагыш утында яндың. Кайтырмын мин, кайтырмын дип Вәгъдәләр биреп киттең.  Көтәрмен дип, көтәрмен дип Мин дә бит сузләр бирдем. Юлларыңда фәрештәләр Канатын җәеп торсын Куенындагы догалар Гел сине саклап барсын Кайтчы зинһар әйләнеп бер Син кабат илләреңә...