Узган атнада Казанга бер туган сеңлемгә кунакка бардым. Үзем белән ике баламны да алдым Арчадан киткән көнне салкын булу сәбәпле җылы киенгән идек. Ә икенче көнендә яхшы гына җылытып җибәрде. Өскә кигән киемнәрне салып Казан буйлап кулга тотып йөрү уңайсыз булу сәбәпле, пакет-сумка эзләп базарга керергә туры килде. Иң беренче булып аш тәмләткечләре сатып утырган сары чәчле ханымга: -Миңа пакет-сумка сатып бирә алмасыз микән? - дип, үтенечемне белдердем. Татарча әйткәнне аңламады ханым, рус телендә үтенечемне кабатларга туры килде...

Дуртенче булек. Ильсияр Исмэгыйлнен каршына утырды. -Ильсияр, мин синнэн китэм. -Ииий, юлэр, мин ана ышанып янына утырган булам, тапкансын шаярырга вакыт, -дип Ильсияр елмаеп урыныннан кузгалмакчы иде, Исмэгыйл кулыннан тотып кире утыртты.  -Мин шаярмыйм. Минем сина хислэр куптэн суынды, Ильсияр. Юк, мин уткэнне сызып ташламыйм, мин рэхмэтле сина, бик матур, бэхетле яшэдек, балаларны да яратам, аларга да,сина да килэчэктэ булышырмын,ярдэм итеп яшэрмен.  -Син акылдан шаштынмы эллэ, Исмэгыйл?  -Юк...