Татар халык жыры Моңланып ай нурларында, Син сазыңны уйнадың; Нинди кыллар чиртте, бәгырем, Ул матур, яшь кулларың? Бакчаның бер почмагында Мин утырдым, тыңладым; Тыңладым да мин ирексез Яшьлегемне уйладым. Уйладым мин яшьлегемне, Син сазыңны уйнадың. Кайгылы күңелем тавында Яңгырады кылларың. Яңгырады ул моңлы кыллар… Син сазыңны уйнадың. Чыңлаган шул кылларыңдай, Бер-бер үтте елларым: Үтте айлар, үтте еллар, Түзмәдем мин, егъладым. Үтте айлар, үтте еллар, Син сазыңны уйнадың. Үткән ул даулы гомерләр, Кан-көрәштә яңгырап...

Кояш кебек нурлы Багышлыйсым килэ жырымны, Синең янда хэрчак жылы эни, эни Яктыртасың барыр юлымны, Синен янда хэрчак жылы эни, эни Яктыртасың барыр юлымны Алтын киңэшлэрен бирергэдэ Юатырга хэрчак эзер син, Сау-сэлэмэт булып яшэ эни, эни Дога итеп телэк телим мин, Сау-сэлэмэт булып яшэ эни, эни Дога итеп телэк телим мин Припев: әни,әни кадерлем син минем...