Хушлашуларны теләми, Мин буген синен белән. Каерып алып китәсең Җанымны узең белән. Юк, китмә дип әйтә алмадым Бәгерләр өзелсәдә.  Кайтырсың бит яннарыма Син исән-имин генә.  Киткән чакта назлап кына Кочакларыңа алдың.  Эчтән генә син узең дә  Сагыш утында яндың. Кайтырмын мин, кайтырмын дип Вәгъдәләр биреп киттең.  Көтәрмен дип, көтәрмен дип Мин дә бит сузләр бирдем. Юлларыңда фәрештәләр Канатын җәеп торсын Куенындагы догалар Гел сине саклап барсын Кайтчы зинһар әйләнеп бер Син кабат илләреңә...

Владимир Теняев Однажды довелось в составе экипажа соседа Саши «прорываться» под Тикси – предстояло обслужить буровую на самом севере Якутии. Обычно обслуживали тиксинские вертолетчики, но в этот раз какие-то необходимые железяки находились именно в Сангаре, а их срочно приказали перевезти. Пуржило страшно, вьюжило и мело... А лететь пришлось вниз по Лене, через Жиганск, Булун, Тикси и ещё немного в сторону. Обратно — точно так же. Морозы заворачивали обычные – около полтинничка... А когда взлетели, то я привычно подсчитал путевую скорость — 60 км/ч...