Ичингде сагъышла сыйынмагъанлай къайнагъан заманла болады. Башынгда къоркъуулу оюмла, ичингни кюйдюрген сезимле бары да тышына чыгъаргъа сюйелле. Къычырыргъа, адамлагъа айтыргъа, ангылатыргъа сюесе. Алай башынга келеди: "Бу неге келтирир?" деген тынч, алай кючлю оюм келеди. Сагъыш этсенг ангылайса, бу иш игиликге келтирмез. Андан сора тишлерингни къысып, ичингде сакъларгъа керек болады. Аллай заманлада сёзле хални къыйын этерге боллукъду, жанны толтургъан сезимлени барын да билдирирге амал этмезча кёрюнеди...

Ашкына кунел ярсып утэргэ Без бит туганбыз тормыш котергэ. Ашкынма гомер, кот син чак кына Бэхетле булыр тормыш хакына. Ашкынма гомер, тукта чак кына Бергэ яшэгэн дуслар хакына. Ашкынып гомер зая утмэ син Иманлык безне ташлап китмэсен. Кун(е)лем эле дэртле талпына Жырлар жырларга туган халкыма...