Габдулла Тукай «Туган тел» И туган тел, и матур тел, әткәм-әнкәмнең теле! Дөньяда күп нәрсә белдем син туган тел аркылы. Иң элек бу тел белән әнкәм бишектә көйләгән, Аннары төннәр буе әбкәм хикәят сөйләгән. И туган тел! Һәрвакытта ярдәмең берлән синең, Кечкенәдән аңлашылган шатлыгым, кайгым минем. И туган тел! Синдә булган иң элек кыйлган догам: Ярлыкагыл, дип, үзем һәм әткәм-әнкәмне, Ходам! (1909) Родной язык (Пер. В.Думаевой–Валиевой)...

Туган кон бер генэ кон ул, Берничэ сэгать коненэ. Дус ишлэрне жыяр очен Ул бит бер сэбэп кенэ. Буген минем туган конем, Яшь бара бит, егетлэр. Яшь барса да кунел хаман Яшь бала бит, егетлэр. Яшь булсак та, яшь бара бит, Яшь бара бит, егетлэр. Туган кон жырлап, жырлашып Утырыр очен бит ул. Кунеллэрне жыр-мон белэн Тутырыр очен бит ул. Буген минем туган конем, Яшь бара бит, егетлэр...