(Ҳаётий вокеа) Болалар уйида улғайганман.  Ота-онам кимлигини ҳам билмайман. Улар мени ташлаб кетганлари учун ҳанузгача улардан нафратланаман. Агар турмуш қурсам ҳеч қачон гўдагимни болалар уйига бермайман, деб ўз-ўзимга сўз берганман. Болалар уйидан учирма бўлгач, тарбиячим бўлган Зарифа опаникига нажот истаб бордим. Чунки энди нима қилишимни ҳам билмасдим. Опанинг уйидан паноҳ топдим. Боғчага ишга кирдим. Ўз ўрнимга эга бўлдим. Бир куни Зарифа опа мени бир йигит билан таништирди. Қадди-басти келишган, чиройли йигит экан...

МАЛИКА ТАВФИҚ ШЕЪРИЯТИ.: Тушларимга кирасан бот-бот, Сўнг кунларим бўлар фаромуш. Сен Машриқда кечирсанг ҳаёт, Мен Мағрибда юрурман ҳомуш! Тушларимга кирасан бот-бот, Ағдар-тўнтар қилиб боримни. Сен суймаган ёрла умрбод, Мен ардоқлаб суймас ёримни! Тушларимга кирасан бот-бот, Қадамларинг қилиб ранжида. Тонглар бахтим бўлади барбод. Яна хижрон исканжасида! Тушларимга кирасан бот-бот, Сўнг тумандек тарқайсан яна. Армонларни этганча барбод, Ўнгимда кел бир кечагина... Малика Тавфиқ * * * Менмидим кўнглингда...