Әйтеп булмый кыска гына хисләремнең барсын да, Исем-җисем, вакыйгалар буталалар башымда. Җиңеп булмый, уйлап кына - язып куярга кирәк, Анам теленең байлыгы һәрвакыт миңа терәк. Язып куярга кирәк. Бүген һәрбер үтектән матур җырлар ишетәм: Авыл турында җырлыйлар, елатырлык, ишетсәң. Берәү “авылын сагынган”, - үзе кайтып куренми, “Яшьлектә яраткан ярын” бер дә эзләп йөреми. Туган якта гел җәй, ахыры, “җиләкләре дә пешкән”, Алма, чия, сливалар авызга килеп төшкән. Жырларда гына калды шул туган якка мәхәббәт...

А вы знали, что слово «айналайын» - не просто ласковое слово, а древнейший ритуал, который сохранился сквозь века лишь в виде слова. ⠀ Когда заболевал ребёнок, отец надевал одежду шиворот на выворот, а пояс вешал на шею, символизируя, что спустился в «нижний мир» и начинал кружиться вокруг дитя. Это означало следующее: «айналып» я замыкаю твою болезнь на себе и забираю твою боль. Таким образом родитель, жертвуя собой, перенимал болезнь на себя. ⠀ Еще бывало, если птица залетит в юрту, ее ловили и над головой человека совершали круг и отпускали в Небо, чтобы птица забрала все плохое с собой...