1) Бер матур донья, бер елатыр ул бер жырлатыр. Серле булэк биреп кенэ, кунеллэремне бер жуатыр. Елама ярсыма бирешмэм мин. Припев: юк рэнжетмэ жанымны. Телсес булган соювемне. Сунгэн мэхэбэтемне. Кайтмас юлларымны. 2) йорэккенэм таштай булып бирешмэс ул яраларга. Басып горур менэрмен мин...

Уйга калдым әле, Ник дисезме?... Нигә икән димен, кайберәүләр, Юктан гына тавыш куптара? Рәнҗетермен дими, Ни әйткәнен үзе ишетми... Тукта! Нишлисең син кеше? Нәрсә булды, нигә син шундый? Юк, кирәкми, алай ярамый!!! Һәр бер ялгышлыкны аңлап, Кичереп була, Тыныч кына, барын аңлатсаң... Кешеләр бит без, Кеше булып калыйк, Юкка барга тавыш куптармыйк. Дөнья булгач ялгышыда булыр, Тыныч кына барын аңлашыйк. Аллаһыбыз безгә аек акыл биргән, Уйласын дип теле әйткәнче... Телебезне дә бүләк иткәндер ул, Тик ягымлы сүзләр әйтергә...