Сеня рядом и Белла пришел. Былое
Рәхмәт яусын
Шырпы сызам. “Сызып җибәрүгә үк гөлт итеп ялкын кабына,”- диюдән дә рәхәтрәк нәрсә булмас иде. Тик ул кабынмый. Мин тагы сызып җибәрәм. Кабынмый. Шырпы очындагы күкерт чәрдәкләнеп оча. Икенче бөртекне алам. Юк. Өченчесен. Дүртенчесен… ансы да кабынмый… Шайтан алгыры! Безнең авыл кибетендә генә шундыйны саталар микән ул, башка җирдә дә шулай микән… Борыңгы чор кешесе таш белән дә тизрәк эш иткәндер. Ә монда шырпы! Шулай дип чүп савытына очырганда теге кабынып китә. Ярый әле ул савытта янып китә торган коры-сары түгел...
Суратуль-Ихляс
А F узу биля-хиМинашШайтани-Раджим. БисмилЛяхи-Рахмани-Рахим. Куль-Ху -АлЛаху Ахах. АлЛаху-Самад. Лям-Йалид-Уа лям-Йууляд. Уа-лям-Йакульля-ху-Куфуан-Ахад