Жиденче булек. Ильсияр алдагы тоннэрне йокысыз уткэрде. Кызыннан бер хэбэр дэ булмавы ананын кунелен ошетеп торды. Оч кон уткэч полиция булегенэ барып гариза язып калдырды да оенэ юнэлде. Ильсиярнен карашы нишлэптер почта тартмасында тукталды. Ильсияр тартмада булган гэжит, конвертларны алды да почта тартмасын да биклэргэ онытып оенэ ашыкты. Нидер сизенгэндэй гэжитлэрне читкэ атты да тиз-тиз конвертларны карап чыкты, аларнын барсында да реклама кэгазьлэре иде. "Нэрсэ эзлим сон мин?! " дип узенэ аптырап диванга утырды...

Исәннәрнең кадерен, үлгәннәрнең каберен бел, дип, юкка гына әйтмәгәндер халык.Халык тарафыннан әйтелгән бу сүзләр бүгенге көндә исән-сау һәм шулай ук фани дөньяга күчкән әти-әниләребездән, әби-бабайларыбыздан, туганнарыбыздан безгә васыять буларак яӊгырый. Зиратларга барып туганнарыңның, якыннарыңның кабер өсләрен чистартсаң, бу якты дөньяның кадерен күбрәк аңлыйсың, ә изге эшнең савабы күплеген тагы да ныграк тоясың. Зиратлар-исәннәрнең йөзе ул. Һәм без аларны тәртиптә тотарга бурычлы.Якыннарыбызны...