Судьба Хатыни... Судьба Лидице... Судьба Сонгми... Помня о них, мы вновь и вновь возвращаемся к мысли о судьбах мира, судьбах человечества, храним в чистоте источник нашего мужества в борьбе против фашизма, против ядерной катастрофы, в борьбе за выживание рода людского. Этот источник — память. 22 марта 1943 года была сожжена Хатынь... — ЧТО ж это мы тут стоим? — спохватился Александр Петрович Желобкович. — Проходите... Он погладил перекрученный морщинистый ствол, тронул ветки и зашёл в хату. Пол...

Першы раз я, вясковае дзіця, убачыла сапраўдны горад ва ўзросце дзевяці гадоў. Да гэтага была малечай, таму ў Салігорск мяне ніхто не вазіў. І вось цяпер, да 65-гадовага юбілею горада, з якім я разам расла, напісала свае адчуванні ў замалёўках. Замалёўка першая Мне шэсць гадкоў. Ля нашага двара па вечарах збіраецца гурт вяскоўцаў. Гэта сябры маіх родных, суседзі. І размовы вядуць надта цікавыя, пра Салігорск, пра шахту… Што тычыцца горада, я разумею. Бачыла на малюнках у кніжках тыя гарады, хаця паглядзець на Салігорск вельмі хочацца...