Беларускія працоўныя выканалі надзвычай важную місію. Варта ім было прыгразіць страйкамі, як на вуліцах краіны адразу спыніўся гвалт. Канешне, і цяпер працуе рэпрэсіўная машына — затрыманні пратэстоцаў працягваюцца, але іх хаця б не катуюць у пастарунках і месцах зняволення...

Мы цяжарныя страшным праклёнам - пачуццё, што мы павінны быць моцнымі, заўсёды даваць парады і абдымаць усё, бо хто, як не мы. Гэта прымушае нас трахацца і вытрымлівацца, таму што іншыя глядзяць і ацэньваюць. Нам цяжка тармазіць, таму што мы хочам пастаянна апраўдваць чаканні, і іх звычайна шмат. Драма пачынае разгортвацца, калі высвятляецца, што гэтага зрабіць немагчыма. Некаторы час таму я наведаў сяброўку, якая стала маці на некалькі тыдняў раней. Я пайшоў з добрым словам і добрым словам, бо ведаю, наколькі цяжкімі могуць быць пачаткі мацярынства...