Нурислам Ибраһимның "Дога китабы"ннан (дәвамы) Дәрес хәзерләүне тәһарәт алып башлау әйбәттер. Нинди генә дәрес булса да, "Бисмилләһ" белән башлау кирәк. Аннан соң шушы догалар укылыр: "Рабби зиднии гыйльмән вә фәһмән вә әлхыйкънии бис-саалихиин. Раббишрах лии садерии вә йәссир лии әмрии вәхлүл гукъдәтәм-мил-лисәәнии йәфкаһүү каулии, йәә Хәәфизу йәә Гаакыйбү йәә Нәәсыйру йәә Аллаһ. Рабби йәссир вә ләә түгассир рабби тәммим бил-хайир." (Раббым! Гыйлемемне һәм зиһенемне арт­тыр. Мине изге колларыңнан әйлә...

Йокыдан уяну белән Аллаһны искә төшерергә һәм шушы зикерне әйтергә кирәк: Әлхәмдү лилләһил-ләзи әхйәнә бәгъдә мә әмәтәнә үә иләйһин-нүшүр. «Безне үле кылганнан соң терелткән Аллаһга барча мактаулар булсын һәм кире терелеп, Аңа, Кыямәттә кайтачакбыз» (Бохари һәм Мөслим риваяте). Шул рәвешле, һәр яңа көнебезне Аллаһны искә алу, Аны мактау, олылау белән башлыйбыз. Син дә бу зикерне ятла, һәр иртәдә, күзеңне ачуга, аны әйтергә иялән...