Муаллиф: Нуриддин ИСМОИЛОВ (Ўн тўртинчи қисм) — Тузук, — деди кутилмаганда вазиятга бош-қача баҳо берган чол, — аммо хомсан. Ўн тўрт дақиқа дам. «Нега ўн тўрт дақиқа? Ўнмас, ўн бешмас», хаёлидан ўтказди Носир ва кўзини чирт юмди...

Бир имо билан буйруқ кутиб турган йигитлар югуриб келишди-да, хўжайинининг топшириғига биноан мени расмга туширишиб, исм-фамилиямни ёзиб олишди (мен энди Аҳмедов Элдор Ботировичман) ва машинага ўтиришиб, тезда кўздан ғойиб бўлишди...