Жау жағадан алып, елдікке қауіп төңген XVIII ғасыр – қазақ халқының тарихында билер мен батырлар заманы болып қалатыны анық. Осынау елдікке сын түскен заманда – руын аман сақтап, жүзін қорғап, елі үшін соғысатын батырлар шыққаны анық. Батыр болған жерде – батырға сын айтатын биде туатындығы белгілі. Батыр мен биді есейтетінде елдің қамы. Әрине, екеуінің мойындалуы екі басқа. Бірі дау шешсе, екінші жауды елін қорғап, жауын жеңеді. Осы елдің қамы деп батыр да биде атқа қонған. Иә, елдің қамы болмаса – көшпелі кезеңде әрбір қазақ малын бағу үшін атқа қонғаны анық...

XVIII ғасыр қазақ халқы үшін ең ауыр ғасырлардың бірі. Себебі, XVIII ғасырдың басынан бастап, бытыраңқылыққа ұшыраған Қазақ хандығына сыртқы жаулардың шапқыншылығы күшейе түсті. Қазақ хандығы қалмақтар мен жоңғарлардың біріккен шабуылына тап болып, көршілес түркімен және қырғыз халықтарының шапқыншылығына тойтарысберуіне тура келді. Ресей қысымына тап болып, жайылымынан айырылып жатқан көршілес башқұрт тайпаларыда жайылым іздеп Қазақ жеріне кіріп кетіп отырды. Үздіксіз соғыстар кезеңіе айналған бұл кезеңді - бекерден батырлар кезеңі деп атамаса керек...