АЛДАР КӨСЕ (I нұсқа) Алдар көсе бір күні келе жатса, бір жерден қу жауырын тауып алып, сүйек қайнатып отырған бір-екі қатындарға жолығып, амандасып болып, Алдар көсе «мен бір айла қылайын»! деді. Сөйтіп, қатындарға қарап: —      Құдағай, менің бір шикі етім бар еді, соны қазандарыңызға салып, пісіріп алуға мүмкін бе? — деп сұрайды. Қатындар: —      Мақұл, салып, пісіріп ала ғой, — дейді. Алдар көсе: —      Сүйектерің етімді жеп қоймаса, —дейді. —      Ойбай, құрысын, ол не сұмдық? Етті сүйек жейді дегенің. Сал, жесе, біздер бір тоқты төлейміз, — дейді. Сонсын Алдар көсе жеңін көлегейлеп тұрып, қазанға қу жауырынды алдап, салып жібереді...

Сказки. Неотъемлемая часть человеческой жизни. Их любят все, от млада до велика. Ребёнку, они дают возможность понять разницу между добром и злом, правдой и обманом. Создают первое впечатление об окружающем мире, содействуют приобретению моральных ценностей. Сказки нужны даже взрослому человеку. Они помогают нам снять усталость, отвлечься от трудовых и бытовых проблем. Только в иной подаче, ведь далеко не каждый, станет с детским упоением читать "Колобка" или смотреть мультфильм про Курочку Рябу...