Саха норуотун талааннаах поэта, прозаига, тылбаасчыта, народнай суруйааччы, СР уонна РФ культуратын үтүөлээх үлэһитэ, Үөһээ Бүлүү, Орто Халыма улуустарын, Тамалкаан нэһилиэгин бочуоттаах олохтооҕо Семен Титович Руфов төрөөбүтэ өрөгөйдөөх 95 сылын ахсынньы 9 күнүгэр ыҥырыылаах ыалдьыттар, Ороһу нэһилиэгин оскуолатын үөрэнээччилэрин, учууталларын, нэһилиэк олохтоохторо кыттыылаах бэлиэтээтибит. “Семен Руфов хоһоонноро олохтон, сиртэн-буортан, күннээҕи быһыыттан-майгыттан төрөөн-үөскээн тахсыбыт буоланнар аахпыты эрэ барытын абылыыр, тардар сүдү күүстээхтэр...

Дьону туох хомотто? Сэрэйиллэрин курдук, киинэ кэнниттэн санаа атастаһыыта салҕанар. Мөккүөрэ да суох буолбат. Ол эрээри, мөккүөр атааннаһыыга буолбакка, төттөрүтүн, түмсүүгэ, түмүллүүгэ салайыахтаах, саҥаны, ордугу айыыга күөртүөхтээх...

От Арылаха, глухого села в 60 километрах от якутского райцентра Чурапча, из которого сюда не проехать после сильных дождей, ещё 8 километров до нашей цели. Нашу мини-экспедицию встретил лично глава Арылаха Алексей Гаврильевич Лобанов да сев за руль "буханки", повёз туда. И эти 8 километров даже буханка преодолевает порядка 40 минут. В лугах - своя жизнь, и где-то тут Алексей Гаврильевич притормозил, поравнявшись с встречной машиной, да о чём-то переговорил по-якутски с водителем. Жителей "своего"...

Дорогие читатели, здравствуйте! Хочу неожиданно задать вам странный вопрос: вот вы зачем в театр ходите? Предвижу недоумение и ответ – «конечно же для того, чтобы посмотреть спектакль!». И будете абсолютно правы. Но не совсем... Оказывается, как показывает практика, посетив театр, можно получить множество и других необычных впечатлений, новых знаний, ярких эмоций. Именно так недавно и произошло, когда вместе с моей доброй знакомой – Театральным блогером Ириной Красильниковой, по доставшемуся ей приглашению, мы пошли в Малый театр...