Гыйнварның соңгы көннәрендә Кариев театрында Луиза Янсуар белән Резеда Гарипованың «Алтынч[ae]ч» спектакле беренче тапкыр куелды. Шимбәдән бирле премьера хакында кабат-кабат кире кайтып уйланып йөрим. Төрле фикерләрне ишетәм, күрәм, укыйм. Бүген Миләүшә Хәбетдинованың да әйбәт кенә рецензиясе чыкты. Аның реакциясе нинди булыр дип баш ваткан идем: ул күтәргән проблемаларны спектакль дә күтәрә бит. Нинди дә булса саллы тәнкыйть белән спектакльгә бәйләнеп булмый, тегеннән тотам, моннан эләктерәм дигәндә ул шома гына шуып китә, койрыгын тоталмыйсың. Бәлки, бу даһилектер. Бәлки, гадилектер. Хулиганлык,...

Мәрҗани мәчете залында 60лап кеше – филармония ветераннары, Татарстанның халык артисты Флера Сөләйманова белән аралашкан буын җыелган иде. Затлы буын. Сәхнә кешеләре шул – һәрберсенең башында чигелгән матур түбәтәй – карасы да, агы да бар. Җитәкчеләр кара түбәтәйдән – тәртибе шундыймы икән? Ханымнар яулыктан, әлбәттә. Барысы да татарча бәйләгән, гарәпчә урап куймаганнар. Барысы да таныш йөзләр: Искәндәр Биктаһиров, Газинур Фарукшин, Җәвит Шакиров, Кирам Сатиев, Рөстәм Маликов, Фәрит Хатипов, Мирсәет...