Фатима һәр ваҡыт вазифалы урындарҙа эшләне. Йә урынбаҫар, йә директор. Шуға күрәме икән, холҡо ла ирҙәрҙеке кеүек булып бөткәйне. Ул ҡул аҫтындағылар өсөн ғәҙел, әммә уҫал етәксе ине. Бисә-сәсә менән сәй эсеп, ләстит һөйләшеп ултырғаны ла булманы. Тик бер кем дә уның күңелендә ниндәй ауыр уйҙар йөрөткәнен белмәне. Ул – түлһеҙ. Ире Фәнис менән йәштән үк яратышып өйләнешәләр, матур, татыу йәшәйҙәр. Тәүге йылдарҙа яуаплы урындарҙа эшләгәс, бала тураһында бик уйламай ҙа ул. Заманы ла шундай ине, улар совет илен төҙөнө бит...

Нарт сёзле, бизни ата-бабаларыбызны акъылы бла жашауну терен магъанасын ачхан, акъылны кёзю болгъан, жашауну тюзлюгюдюле. Ала жаланда акъылны тюйюмчеги тюйюл, къыйын болумладан чыгъаргъа, тюз жолну табаргъа болушлукъ этген акъыл эсгерилгенди. Хар сёзю терен магъанагъа ие, жашауну къыйын сорууларына, жол кёргюзтюучю кибикдиле. Ала, къысха эм терен магъаналы болгъанлары себепли, эсде тынгылы къаладыла эмда адамны жашау жолунда жол кёргюзтедиле. Нарт сёзледе бизни тарыхыбыз, адетибиз, тёребиз, дуниягъа къарамыбыз жыйылгъанды...