Վարդավառի տոնի իմաստը, ինչպես հայ հեթանոսներն են ասում։Սիրահարված էին պատերազմի աստված Վահագնը և սիրո աստվածուհի Աստղիկը։Սարսափելի վիշապը գրավել է աշխարհը սնուցող ջրի աղբյուրները, գողացել Աստղիկին ու թաքցրել խոր անդունդում՝ ծածկելով այն 40 քարով և 40 գոմեշի կաշվով։Եվ աշխարհը սկսեց մեռնել առանց ջրի ու սիրո,ծաղիկները չորացան,գետերն ու լճերը ցամաքեցին,անտառներն ու դաշտերը չորացան,միայն փշեր ու տատասկեր աճեցին:Հետո Վահագնը վիշապին կռվի կաչեց,հաղթեց նրան,մեկ հարվածով կտրեց 40 քար ու կաշի,դուրս բերեց սիրելի Աստղիկ աստվածուհուն։Բայց Աստվածուհին մահանում էր... Հետո նա վերցրեց նրան ու տարավ ջրի մոտ՝ սիրելիին վերակենդանացնելու համար: Նրա ձեռքերը քերում էին բույսերի փշերը, և գետնին ընկած նրա արյան յուրաքանչյուր կաթիլից կարմիր վարդեր էին ծաղկում։ Վահագնը փրկեց Աստղիկին՝ լվանալով Արաքսի բերրի ջրերում։ Եվ այդ ժամանակվանից մարդիկ սկսել են նշել սիրո այս օրը՝ միմյանց ջրով լվանալով և կարմիր վարդեր նվիրելով։