Найти тему
Башҡортостан гәзите

Уттарға буталып алмалар яуғанда...

"Мин кеше ләһә..." Һалдаттар, ундағы кешеләр һуғыштан арыған. Үткән йыл яугир­ҙәрҙең һөйләп һүҙҙәре бөтмәгән кеүек ине, быйыл улар тынысыраҡ, уйсаныраҡ күренде. Ләкин сәғәттәр буйы, көн һуҙымында һөйләшеп-аралашып, бергә ашап йөрөгәндән һуң, яугирҙәрҙәге көслө ярһыу, арҡандан ысҡынып сабып китерен сабыр ғына көткән толпарҙағы кеүек дәрт-ынтылыш бара-бара ныҡ һиҙелә. Уларҙы яуға дәрт-дарман, иртәгәһе көнгә ышаныс әйҙәй, ә үс, ҡон ҡайтарыу хисе түгел. Ишембайҙан килгән “Солтан” позывнойлы медицина яугире: “Ағай, беҙҙекеләр дошманды ҡыйрат­ҡанда ла шәфҡәтлерәк ҡылана, ә улар йыртҡыстарса үлтерә, мәйет­тәрҙе хәшәрәттәрсә мәсхәрә­ләй­ҙәр... Унда ла әҙәпһеҙҙәр, аңһыҙ­ҙар”, – тигәс, мин телһеҙ ҡалдым. Был фекерҙе мин бер нисек тә башыма һыйҙыра алмайым: үлемдең дә, үлтерештең дә шәфҡәтлеһе, миһырбанһыҙы була икән дә... “Солтан” дауам итә: – Яу яланында яралы дошман яугирҙәре лә тап булғаны бар. Бер ни уйламай уларҙың да яраһын бәйләп, ярҙам итәм, ғүмерҙәрен һаҡлап ҡалам. Башҡаса мөмкин түгел... Мин кеше ләһә. Ул да кеше... Беҙҙең КӨСөбөҙ, хаҡлы булы­уыбыҙ, эйе, ана шунда, Кеше булыуыбыҙҙа. Беҙ кешелеккә Көн­байыштан килгән башҡа һыймаҫ әҙәпһеҙлектән, алдаҡ мәхшәр “иреклелектән”, “нам все можно” тигән ҡапҡандан әҙәп, күңел, донъя­уи азатлыҡ алып киләбеҙ. Быны хәҙер барыһы ла аңлай башланы, шикелле. “Нәфсең ҙур булмаһа, үкенестәрең дә әҙерәк булыр”, ти беҙҙең халыҡ. Көнбайыштың, АҠШ ҡолона әйләнгән Европаның нәф­сеһе хәтәр ине, үкенестәре лә, күрәсәктәре лә ауыр булыр, ахыры. Команда пункттарында коман­дирҙар менән осрашып һөйләш­кәндә (Бәләбәйҙән “Адвокат”, Белореттан “Топаз”, “Музей”), уларҙың һәр береһендә тиерлек ошо фекер яңғыраны: “Еңеү өсөн беҙ бында тырышырбыҙ. Ҡоралдар етерлек, бар йәһәттән дә ҡаралғанбыҙ, тәьмин ителгәнбеҙ. Тыл да ныҡ, ярҙам килеп тора. Иң мөһиме – бөгөн илдең абруйын күтәрергә кәрәк! Яңы үҫеп килеүсе быуын илен йәненән артыҡ күреп һөйһә, иленә терәк булһа, Ватан ул саҡта үҙ граждандарына ҡалҡан буласаҡ. Бына шунда КӨС! Ул саҡта беҙгә бер дошман да ырғымаясаҡ, ҡурҡасаҡ”. Егеттәрҙең кәйефе “боевой”, тинем. Күптәре кәпәсе менән айҙы бәреп төшөрөр егеттән уйлы, хәстәрле ир-азаматҡа, уйсан ир-философҡа әйләнгән. Салауат районы егете, йәш кенә “Ханыч” – ата-әсәһенең берҙән-бер улы, балаһы. Өйләнмәгән дә әле. Ата-әсәһенең ҡаршы булыуына ҡарамаҫтан, мин – егет, тип ныҡышып киткән яуға. Батыр, сая икәне күҙгә ташланып тора. “Шунан, аңланыңмы тормошто?” – тип һорайым. – Эйе, – ти был, – был донъяла иң ҡәҙерлеһе ғаилә, атай-әсәй икән. “Бытовой” тормошта быны аңла­майһың, һүҙҙәренә ҡолаҡ һал­майһың, үҙем беләм, тип йә­шәйһең. Һағындыра. Өсәүләшеп ултырып сәй эскән мәлдәр һағын­дыра. Шул саҡта ла, бергәләп өҫтәл янында ултырғанда ла, рәхәтләнеп һөйләшеп ултыр бит инде, их, ҡайҙалыр ҡабаланған булабыҙ... “Ысынын әйткәндә, тормошта хәл итмәҫтәй мәсьәләләр юҡ. Беҙ уны уйлап табабыҙ ҙа ҡабартабыҙ. Һүҙ ҙә юҡ, хәстәрһеҙ, хәсрәтһеҙ йәшәмәй кеше. Тик һинең баш осоңда үлем салғыһы ялт-йолт килмәй икән, яҡындарың янында, үҙ иткән ереңдә мөмкин тиклем йәшә, кинән! Элек иҫәр кеше кеүек проблема, эш тип йүгергәнем дә йөрөгәнмен. Хәҙер минең бер мәсьәләм дә юҡ. Ысынлап. Бөтәһен дә хәл итеп була. Һаулыҡ кәрәк. Донъя именлеге, күңел тыныслығы кәрәк. Имен ҡайтһам, тормошто иҫ китерлек итеп яратып йәшә­йәсәкмен, йылмайып, көлөп, кеше­ләрҙе яратып” – ошондай фекерҙе күптәрҙән ишеттем. Ошолар бары­һы ла минең яҙмамда яугирҙәр күҙлегенән, яугирҙәр күңеленән, яугирҙәр ҡарашынан сығып яҙылыр. Юлъяҙмамдың башын тележурналист Илдар Юлдыбаев һөйләгән хәтирә менән тамамлағым килә. Кременной яғына барғанда юлда һыналған кафе бар. Һыналған, тим, сөнки һәр урында ашап та булмай, ышаныслы ашханаларға инәһең, Улар күп тә түгел, шулай ҙа... Диверсанттар йоҡламай, аш ҡаҙанына ағыу ҙа һалырға мөмкиндәр бит. – Ана шул кафела ашап ултыра инек, ҡапыл бер ҡатындың ҡулында сабыйы әсе итеп илап ебәрҙе. Геү килеп торған кафе ҡапыл тынып ҡалды. Күптән бәпес илаған тауышты ишетмәгән яугирҙәр ашау­ҙан туҡтаны. Беҙҙең өҫтәлдәгеләр ҙә ҡалаҡтарын ҡуйҙы. Шул саҡ “13-сө”: “Уф, ҡалай кинәнес. Бәпес илай, был, исмаһам, ысын тормош. Ҡалай ҡыҙҙарымды һағынып киттем. Илауы ла танһыҡ”, – тигәйне, барыбыҙ ҙа йылмайып ебәрҙек. Беҙгә лә рәхәт ине. – Ул иламай, ул саф тауышы менән иртәгәгә ауаз һала. Егеттәр, донъяла әле йәшәргә була! – Һәр ваҡыттағыса, фәлсәфәле һығымта яһай “13-сө”. Өйҙөң йәне – әсәләрҙең наҙлы ҡарашында, донъя йәме – сабый­ҙың гөр-гөр килгән тауышында, сих­ри йылмайыуында, илдең даны – атайҙың КӨСлө ҡулында, ҡайнар йөрәгендә. Беҙ быны беләбеҙ. Комбат Каховка һыу һаҡлағысының был яҡ ярында дошман үтмәһен өсөн беҙҙең батальон тора. Унда күпсе­лектә Өфө ҡалаһы һәм районы, Нефтекама, Ҡалтасы яҡтарынан егеттәр йыйылған. Батальон командиры Андрей Юрьевич БЕЛОВ менән осрашырға, әңгәмәләшеп ултырырға яҙҙы. Сая ҡараш, төҙ кәүҙә. Йөҙө ҡоростай, бер йылмайыу әҫәрен, шатланамы, һағышланамы – һис тә хис-тойғоһон тотоп булмай. Блин­дажда, штабта һөйләшәбеҙ. Беҙҙең янда штаб начальнигы, телефонист, замполит бар. Улар әңгәмәгә ҡушылмай, беҙгә иғтибар ҙа бирмәйҙәр. Һәр береһе үҙ эше менән мәшғүл. Хәрби стационар телефондан телефонограмма кил­һә (сәғәт ярым әңгәмә мәлендә өс тапҡыр ҡабатланды), комбатҡа еткереп торҙо ҡолағына аппарат таҡҡан, бер туҡтауһыҙ тыҡ-тыҡ килгән йәш егет. Хәрби етәксе, ҡамасаулап йө­рөйһөгөҙ, йә, шул һорауығыҙға яуап бирмәйем, тип тә әйтмәне, һәр һорауға, үтенескә аныҡ һәм асыҡ яуаптар бирергә тырышты. Йәшермәне, ҡасманы. Бындай ыша­ныслы ир-азамат менән һөй­ләшеүе лә рәхәт, күңелгә лә тыныс, һалдаттар һәм ил өсөн дә борсолоу юҡ кеүек. Вәдүт, Илдар өсәүләшеп ҡаршыһына ултырып алып, һо­рауҙар бирҙек. – Нисек килеп эләктегеҙ бында? – тип һүҙ башланы Вәдүт Ғәйфулла улы. – Барыһы ла ябай: повестка килде, военкоматҡа барҙым. Военком аша өлөшләтә мобилизация буласағын белдем. Ул: “Адвокат иптәш, һеҙгә бронь бар, ҡалырға ла мөмкинһегеҙ, уйланығыҙ”, – тине. “Уйланаһы юҡ, ил саҡыра икән, барам, хәл ителгән”, – тинем. Был һөйләшеү 2022 йылдың сентябрь аҙаҡтарында булды. 3 ок­тябрҙә Һарытау ҡалаһында инем инде, батальон штабы началь­нигының урынбаҫары вазифаһына тәғәйенләнеләр, өлкән лейтенант дәрәжәһендә. – Аңлауымса, һеҙ “кадровый” офицер булып хеҙмәт иткән­һегеҙ? – Бала саҡтан уҡ хәрби булырға хыялландым, ныҡлап спорт менән шөғөлләндем, мәктәп йылдарында үҙемде бик әҙерләнем. Бәләбәйҙә бер осор хоккей бик популяр булып алды, төрлө кимәлдәге ярыштарға йөрөй торғайныҡ. Эйе, мин ваҡы­тында Силәбе хәрби танк учили­щеһын тамамланым. Һуңынан Алыҫ Көнсығышта Рәсәйҙең Ҡо­раллы Көстәрендә танк взводы, артабан танк ротаһы командиры булдым. Минең игеҙәк ағайым Алексей бар, уның менән бергә хеҙмәт иттек. – Ул да хәрби кеше, тимәк. Ул ҡайҙа бөгөн? – Һуңғараҡ уның тураһында ла әйтермен. Ҡыҫҡаса хеҙмәт юлым былайыраҡ: хәрби хеҙмәттән һуң, тыуған ҡалама – Бәләбәйемә ҡайтып, Эске эштәр органдарында өлкән лейтенант дәрәжәһендә наркоконтроль әйләнеше буйынса оперуполномоченный булып эш башланым. Хеҙмәтемде подполковник дәрәжәһендә бүлек начальнигы булып тамамланым да, белемемде камиллаштырып, адвокат булып киттем. Был биләмәгә кил­гәнсе Өфөлә Адвокаттарҙың республика коллегияһында ине хеҙ­мәтем. Әлегә ваҡытлыса эшемде туҡтатып торҙом, күреп тораһығыҙ, башҡа вазифаламын. 2022 йылдың 16 октябрендә, беҙҙеңсә әйткәндә, “линейка”ны, йәғни яу сиген үтеп, Запорожье өлкәһендә урынлаштыҡ. Тәүҙә батальон штабы начальнигы булып хеҙмәт иттем. Капитан, артабан батальон командиры итеп үрлә­телгәс, Рәсәйҙең ул саҡтағы оборона министры Шойгу бойороғо менән майор дәрәжәһе бирелде. Бөгөн иһә N һанлы 1-се уҡсы батальоны командирымын. – Һеҙ, тимәк, мобилизацияға эләккән булып сығаһығыҙ?Адвокаттар күпме бында? – Белеүемсә, беҙҙең респуб­ликаның Адвокаттар коллегия­һынан бөгөн МХО биләмәһендә алты кеше илебеҙҙе һаҡлай. – Бында килеү ҡарары еңел бирелдеме? – Илемдең төрлө осорон ки­серҙем. Оло СССР тарҡалды, Рәсәйҙең тубыҡланған еренән яңынан ҡалҡыныуы, ил эсендәге ғауғалар – барыһын да күрҙем, барыһы ла йөрәк аша үтте. Тик мин бер ҡасан да илем тормошонан, илемдәге барған фажиғә­ләрҙән дә, ҙур еңеүҙәрҙән дә айырылманым, ситтә булманым, илем яҙмышы минең дә яҙмышым икә­нен аңлап йәшәнем, хеҙмәт иттем. Рәсәй ниндәй генә хәлдә булһа ла, тарихы бөйөк, бөгөнгөһө бай, абруйы ҙур булып аңыма һеңгән. Үҫеп килгән быуынды, улар Көн­байыш йоғонтоһона бирелмәһен өсөн, Рәсәйҙең бөйөклөгөн, мөһа­бәтлеген һеңдереп тәрбиәләргә бурыслыбыҙ. Военкоматҡа саҡыр­ғастар ҙа, башымда икеләнеү уйы ла булманы, илгә кәрәк икән – алға! Мин – илем байрағын үбеп ант биргән хәрби: илемде дошман баҫып алыуын намыҫым ҡушмай. Мин генә түгел, барыбыҙ ҙа шулай, ағайым да, улым да, башҡалар ҙа – патриоттар. Игеҙәк ағайым Алексей шулай уҡ Эске эштәр министрлығының отставкалағы подполковнигы. Ул да минең кеүек хәрби кеше ине йәш сағында. Әле Силәбелә йәшәй. Мин ошо биләмәгә киткәс, ул да повестка килер тип көттө. Көтөп тә көтөк булып килмәгәс, 2022 йылдың 25 декабрендә поезға ултырып, үҙ теләге, үҙ юлы менән Донецкиға килә. Унда инде воен­коматҡа килеп, үҙенең ирекмән булып илде һаҡларға теләүен бел­дерә. Ә хәрби булараҡ лейтенант ине. Ул хәҙер мине уҙып китте инде (комбаттың һөйләшендә көлөмһөрәү тоны һиҙелеп ҡалды, йөҙөндә бер аҙ йылмайыу сат­ҡыһы күренде). Алда әйткәнемсә, мин өлкән лейтенант инем. Әле лә хәтерләйем, Алыҫ Көнсығыш округында хәрби әҙерлек буйынса иң һәйбәт взвод командиры бу­лараҡ 1992 йылда ул саҡтағы оборона министры Грачев үҙ ҡулы менән ваҡытынан алда был хәрби дәрәжә погонын тотторғайны. Бында килгәс тә игеҙәгемде 1-се армия корпусына хеҙмәт итергә ебәр­ҙеләр, штаб начальнигы итеп. Юғары вазифаларҙа эшләне был ике йылда, әйтергә кәрәк, хәр­биҙәрсә аҡыллы һәм тәртипле, ҡыйыу тотто үҙен, бөгөн ул – полковник, полк командиры. Батыр­лыҡтары, хәрби уңыштары өсөн Рәсәйҙең Ҡаһарманлыҡ ордены менән бүләкләнде һәм Донецк Халыҡ Республикаһы Геройы исеме лә бирелде. – Ысын мәғәнәһендә үҙ эшен белгән, ҡаһарман игеҙәгегеҙ бар. Һеҙҙең нәҫелдең генә түгел, республика ғорурлығы ла Алексей Юрьевич Белов. Беҙҙән сәләм әйтерһегеҙ. – Ҡайтышлай Донецк аша үт­кәндә инеп сығығыҙ, ул Башҡорт­остандан һәр вәкилде көтөп ҡаршы ала. Ысынлап, ярата ул яҡташ­тарын, ултырып бер көрөшкә сәй эсһәгеҙ ҙә, уның ни тиклем алсаҡ һәм киң күңелле икәнен күрерһегеҙ. (Комбат игеҙәгенең телефонын бирҙе, тик беҙ Донецк аша төн уртаһында үттек, шулай ҙа алдараҡ шылтыратып ғәфү үтендек, инә алмауыбыҙ хаҡында иҫкәрттек. Ул үкенеүен, ваҡыттың һуң булыуына ҡарамаҫтан, өҫтәл әҙерләп көтөп ултырыуын әйтте. Илдар Юлдыбаев, бер нисә көндән яйлап килеп сығырмын, тигәс, тынысланып, көтәм, тип белдерҙе Алексей Юрьевич. Күпме иғтибар иткәнем бар, ысын Геройҙар шулай ихлас һәм эскерһеҙ рәүештә кешеләрҙе ярата). – Һеҙ үҙегеҙ бынан алда “ут­лы” нөктәләрҙә булғанығыҙ бар инеме? – МВД линияһы буйынса Чечен Республикаһында, Урус-Мартанда, конституцион тәртип урынлаштырыу буйынса ярты йыллыҡ командировкала булырға тура килде. – Тимәк, һеҙ дары еҫен еҫкәп, һалдаттар менән бергә юғал­тыу­ҙар кисереп... Саҡырыу көт­мәй илде һаҡларға ынтылы­уығыҙ аңлашыла. – Тағы бер ҡабатлайым, илдең именлеген яҡлау, ирлек намыҫын һаҡлау – ул беҙҙең ҡанда. Мин был биләмәлә ҡасандыр бергә уҡыған, ҡайҙалыр бергә хеҙмәт иткән офицерҙарымды күп осраттым. Ил йөрәгенә ут ҡапҡанда улар үҙ именлектәрен уйлап, өйҙә ҡала алмай, был башҡа һыймаҫлыҡ хәл буласаҡ. “Есть такая профессия – Родину защищать” тигән ҡанатлы һүҙ бар бит, ул беҙгә ҡағыла, ул һүҙ генә түгел, был бурыс, данлы бурыс беҙҙең. Ул – аңыбыҙҙа, ҡаныбыҙҙа. Таныш офицерҙар араһында хәрби округ начальниктары урынбаҫары, армия коман­дирҙары ла бар. Күптәр улар. – Араларында “теге” яҡта хеҙмәт итеүселәр ҙә бармы? Ни тиһәң дә, СССР заманында уҡығанһығыҙ бит. – Бер көн шулай Донецк ҡала­һында элек бергә уҡыған иптәшем менән, бөгөн ул ... һанлы армияға етәксе­лек итеүсе, генерал-лейтенант, позывнойы “Томан”, һөйлә­шеп ултыр­ҙыҡ та, беҙҙең сығары­лыштан нисә генерал бар әле, тип һанарға тотондоҡ. Бөгөн беҙҙең Силәбе хәрби танк училищеһын 1994 йылда тамамлаусылар ара­һында туғыҙ генерал был биләмә өсөн үҙ ғүме­рен аямай яуға күтәрелә, һалдаттарын күтәрә. Мин “туғыҙ” тим, “Томан”, мут ҡына йылмайып, “юҡ, ун” ти. Фамилияһын әйтмәйем, беҙҙең менән шул-шул уҡыны, бөгөн ул Украина хәрби көстәре етәксеһенең урынбаҫары. – Яҙмыш инде, бөгөн килеп бер-берегеҙгә ҡаршы һуғыш алып бараһығыҙ? – Училищела уҡығанда ла, һу­ңынан да беҙ үҙ-ара бик тығыҙ аралаштыҡ, мин барыһының да исем-затын яттан тигәндәй беләм, ҡайҙалыр юлдарыбыҙ киҫеште, әле лә тыуған көндәр йә башҡа иҫтә­лекле ваҡиғалар айҡанлы ҡот­лашып, сәләмдәр ебәрешеп тора­быҙ. Әйткәндәй, яңыраҡ училище тамамлауыбыҙға 30 йыл булды, үҙ-ара иҫтәлекле, ҡыҙыҡлы фотолар менән уртаҡлаштыҡ. Һәр кемдең үҙ ғүмере, үҙ яҙмышы... Яҙмыш, тигәндәй, улым Никита ла бында. – Оһо, ул ҡайҙа? Һеҙҙең менәнме? – Эйе, ошо батальонда, әлеге мәлдә подразделениела. – Нисә йәш, офицермы, нисек ул бында эләкте? – 26 йәш уға. Юҡ, офицер түгел. Нисек, тип... Яңы йылдан һуң отпускыға ҡайттым. Улым Себерҙә ҙур нефть компанияһында инженер булып эшләй ине, эш хаҡы юғары, 300 мең һумдан да кәм алмай. Ул да өйҙә ине: “Атай, һинең менән барам”, – ти. Мин уны өгөтләмәнем дә, ни өсөн ул ҡарарға килергә булғандыр. Ҡаршы ла килеп булмай, офицер була тороп, шундай ҡарар ҡабул иткән икән, нисек улыңа “өйҙә ят” тип әйтәһең инде. Ир, офицер намыҫы ҡушмай. Һиңә аҡыл өйрәтәһе түгел, үҙең һай­лайһың яҙмышыңды, тинем. Ул “һинең менән барам” ти. Ҡаты­ныма, улымдың әсәһенә, ошо ҡарарҙы ҡабул итеү бик ауыр булды. Беҙ уның менән 27 йыл бергәбеҙ, утын да үттек, һыуын да кистек, Алыҫ Көнсығыштан Чечняға тиклем бергә кисерҙек, тигәндәй. Минең был биләмәгә юлланыуымды ул, офицер ҡатыны була­раҡ, нисек тә ҡабул итә, хеҙмәт, эш тип ҡарай, ә улына... Әсә йөрәге башҡасараҡ һөйөү менән баға, яна. Уның өсөн нығыраҡ борсола, шылтыратып тора. Хәҙер улым бында. Мөнир ҠУНАФИН.