Исламда ҡыҙ баланы тәрбиәләү тураһында ниҙәр әйтелә? Уны тәү сиратта өй эштәренә өйрәтергә ҡушыла. Шул уҡ ваҡытта ҡыҙҙарҙы, дини китаптарҙа әйтелгәнсә, “бик шәпһең”, “яҡшы эшләгәнһең”, “тағы ла тырышыңҡыраһаң...” кеүек һүҙҙәр менән маҡтау дөрөҫ түгел. Бындай хуплауҙан һуң ҡыҙ баланың холҡо малайҙыҡына тартым була башлай. Маҡталыу өсөн ул фәҡәт уңышҡа өлгәшеүҙе маҡсат итеп ҡуясаҡ. Ә был ҡыҙ кеше өсөн кәрәкме? Асылынан тайпылған әҙәм балаһы бәхетле буламы? Дөрөҫ тәрбиә алмаған ҡыҙҙарҙың күбеһе артабан тик хеҙмәт ҡаҙаныштарына, карьераға ынтылыусанға әүерелә. Шуларҙан башҡа бер нәмә лә күрмәй. Ваҡыт үтеү менән ундайҙар дөрөҫ юлдан бармағанын, яңылышҡанын, бәләкәйҙән һөйөүгә мохтажлығын аңлай. Ҡыҙ кеше өсөн иң мөһиме – үҙен яратыуҙарын тойоу. Шуға ла уға наҙлы һүҙҙәрҙе йәлләмәҫкә кәрәк. Дини китаптарҙа ҡушылғанса, “һин – минең хазинам, Аллаһ биргән оло бүләкһең”, “тормошомдо биҙәүсе, йәмләүсеһең”, “мин һине шул ҡәҙәр яратам” тип әйтеп тороу ҡыҙҙарҙың күңелен үҫтерер, уларға үҙен яратылған, кәрәкле кеше итеп тойоуға булышлыҡ ҡылыр. Һөйөү мөхитендә буй еткергән гүзәл зат ошондай тәрбиәне үҙ ғаиләһендә лә дауам итер. Мәғлүм булыуынса, атайҙарҙың күбеһе тип әйтерлек ҡатынының ул тыуҙырыуын көтә. Өмөттәре аҡланмаһа, бәғзеләр ҡыҙын малай кеүек итеп тәрбиәләй башлай. Был – Аллаһтың биргәне менән риза булмау, баланың үҫешен тотҡарлау, уны төп асылынан тайпылдырыу, яҙмышын боҙоу. “Әҙәм балаһының күңелендә иман ни тиклем ныҡ, ул шул тиклем үк ҡатын-ҡыҙға һөйөү, хөрмәт менән ҡарай”, – тигән Мөхәммәт ғәләйһис-сәләм. Пәйғәмбәребеҙҙең “Ҡыҙҙар бөтә йөрәге менән яҡындары өсөн һыҙлана, улар – ярҙамсы һәм бәрәкәт килтереүсе” тигән һүҙҙәрен дә онотмау зарур. Намаҙ ваҡыты Башҡортостан мосолмандары Диниә назаратынан алынды.