Үҙенең тарихын Юнир исемле ир һөйләне. “Ғаиләнән сығып киткән яңғыҙаҡ ир мин. Насар ғәҙәтем арҡаһында яҙҙым мин унан. Йыш эсеп йөрөгән кеше түгелмен үҙем. Тик, шайтан һыуы ауыҙға бер эләкһә, берәр аҙна айный алмай йөрөгән саҡтарым була. Эскәндә ваҡыт шул тиклем тиҙ үтә: беренсе рүмкәне күтәргәнде иҫләйем дә аҙаҡ баш ауыртыуынан сыҙамай, айный алмай йөрөгәндә иҫкә киләм. Бер шундай сағымда ауырып, нисек айнығып эшкә тотоноп китергә икән тип, аптырап туҡталҡала ултырам. Шул ваҡыт бағанаға йәбештерелгән белдереү күҙгә салынды. Унда эре хәрефтәр менән: ”Помощь алко- и наркозависимым. Бесплатно” тип яҙылған, телефон һандары күрһәтелгән. Бер ни уйламаҫтан, тоттом да шылтыраттым. Теге яҡ остан ентекләп һораштылар, ҡайһы тирәлә ултырғанымды белештеләр ҙә шул урындан ҡуҙғалмай көтөргә ҡуштылар. 15 минут та үтмәне, “Мерседес”та бер йәш егет килеп туҡтаны. Бик итәғәтле һөйләште. Ҡайҙа нисек барырға икәнлекте өйрәтеп, автобуста түләргә аҡса тотторҙо. Ниңәлер тиҙ ышандым уға һәм, ул өйрәткәнсә, автобуста ике сәғәтлек юл үтеп, баш ҡалаға яҡын ятҡан Н. ҡалаһына килдем. Ә унда автовокзалда мине икенсе берәү ҡаршы алды. Үҙен Сергей тип таныштырҙы ла машинаһына әйҙәне. Ҡала ситендәрәк урынлашҡан бер ҡатлы күп бүлмәле бер бинаға алып килде. Унда башҡа ир-аттар ҙа күренә ине. Ашханала миңә тәүҙә бер стаканға араҡы ҡойоп бирҙеләр, эстем, ә аштары үтмәне. Былай өҫтәлдә ризыҡ бар ине. Телефонымды һәм паспортымды алып ҡуйҙылар – тәртип шундай икән. Бер бүлмәлә панцирлы карауаттарҙа 7-8 ир йоҡланыҡ. Икенсе көнөнә башҡаларҙы такси менән ҡайҙалыр алып киттеләр. Кискә алып ҡайттылар. Мин ҡапҡа тышына сығып барғанда Сергей һөрәнләп кире индерҙе, кеше күҙенә күренергә ярамай икән. Тәмәке тартҡы килә тигәс, үҙенекен бирҙе. Был ҡалала бер туған һеңлем ғаиләһе менән йәшәй, барып килергә яраймы, тип рөхсәт һораным. “Юҡ”, - булды яуап. Иртән көн һайын бер бүлмәгә йыйылып, “Отче наш” тип йырлайҙар, миңә лә барырға ҡуштылар. “Мин мосолман бит” тигәнемә: “Бында бөтәгеҙ бер иш, Алла берәү” тип көсләп алып киттеләр. Суҡынғандарын ҡарап торолдо. Өсөнсө көнөнә мине лә такси менән баш ҡала эргәһендәге ҡасабаға алып килделәр. Башҡалар менән йорт нигеҙе ҡаҙыныҡ. Бер аҙна тирәһе шулай йөрөгәс, ныҡлап айнылды, уйлау ҡеүәһе ҡайтты. Кис телефонды һораным. Кемгә шылтыратаһың, тигәстәре, алдаштырып, элекке эш урынына, көтмәһендәр, тинем. Ә үҙем улыма шылтыраттым. Ҡайҙа икәнлегемде башҡортсалап тиҙ генә аңлаттым да Сергейға кире һондом. Малай үҙенекен һүндермәгән булған икән. Бының менән һөйләшеп алып киттеләр. Һораша башланы, һеҙ кем, уны ни өсөн тотаһығыҙ, эшләткән өсөн түләйһегеҙме һәм башҡа һорауҙарын теҙҙе. Минең яңы хужа, беҙ уны көсләп тотмайбыҙ, килеп ала алаһығыҙ, тине лә әҙерәк торғас, ярай үҙен ултыртып ҡайтарырбыҙ, тип яуапланы. Аҙаҡ үҙе миңә: “Һинең бында икәнде берәү ҙә белергә тейеш түгел ине. Бында тормоштан, туғандарынан ваз кискән кешеләр килеп һыйына. Бүтән килеп ҡапмағыҙ”, - тип оҙатып ҡалды. Шулай тотҡонлоҡтан еңел ҡотолғаныма шатланып бөтә алманым. Белмәйем, бәлки, ҡайһы берәүҙәр өсөн яҡшы урындыр: эшләтеп түләмәһәләр ҙә, ашаталар, йәшәтәләр. Аңлауымса, бындағы бар дауа – ҡара эш тә бергәләп ғибәҙәт ҡылыу..." Автор фотоһы.