Կամ հայերը դուրս կգան փողոց ու կմերժեն Փաշինյանին, կամ կհայտնվեն փախստականների հետ նույն փողոցներում.

Սեպտեմբերի 30-ին Հանրապետության հրապարակում մարդիկ միմյանց հարցնում էին. «Նիկոլան իրո՞ք կպրծնի սրանից, իսկապե՞ս «մարսելու» է Արցախի ցեղասպանությունը, ինչպես «մարսեց» 44-օրյա պատերազմի արդյունքները։ Միաժամանակ հանրահավաքի մասնակիցները նշել են, որ ռեժիմի առաջնորդն այս անգամ նույնիսկ բունկերում չի թաքնվել, այլ հարկադիր տեղահանության մանրամասները մեկնաբանել է այնպես, կարծես այն ամենն, ինչ կատարվում էր սեպտեմբերի 19-ից հետո, իր մեղքով չէ։

Հանրահավաք Հայաստանում, բողոքի ցույց՝ Երևանում

Սեպտեմբերի 30-ին Հանրապետության հրապարակում մարդիկ միմյանց հարցնում էին. «Նիկոլան իրո՞ք կպրծնի սրանից, իսկապե՞ս «մարսելու» է Արցախի ցեղասպանությունը, ինչպես «մարսեց» 44-օրյա պատերազմի արդյունքները։ Միաժամանակ հանրահավաքի մասնակիցները նշել են, որ ռեժիմի առաջնորդն այս անգամ նույնիսկ բունկերում չի թաքնվել, այլ հարկադիր տեղահանության մանրամասները մեկնաբանել է այնպես, կարծես այն ամենն, ինչ կատարվում էր սեպտեմբերի 19-ից հետո, իր մեղքով չէ։

Թվում էր, թե ազգային ողբերգության ֆոնին Հանրապետության հրապարակում տասնյակ հազարավոր մարդիկ են հավաքվելու, բայց շաբաթ երեկոյան քիչ մարդ կար։ Տարածաշրջաններից տեղեկություններ կային, որ տեղի ղեկավարներն ամենուր զգուշացրել են փախստականներին, որ նրանք կկորցնեն իրենց գլխի տանիքը, եթե նրանք մասնակցեն բողոքի ակցիաներին:

Արցախը հանձնելու համար 5 տարի պահանջվեց, առանց Արցախի Հայաստանը հանձնելու համար շատ ավելի քիչ ժամանակ կպահանջվի, եթե Փաշինյանին մոտ ապագայում վարչապետի պաշտոնում չփոխարինի քաղաքական փորձ ու ազգային մտածողություն ունեցող գործիչը.

Սեպտեմբերի 26-ի հանրահավաքը հետաձգվել է մինչև սեպտեմբերի 30-ը՝ Արցախից հարկադիր միգրանտների տեղաբաշխմանը «Ազգային կոմիտեի» մասնակցության պատճառով։ Արդյունքում, հարկադիր արտաքսման զոհերից ոմանք ժամանակավոր կացարաններ են ստացել հյուրանոցներում, որոնք պատկանում են մարդկանց, որոնց կապերն ընդդիմադիր գործիչների հետ վաղուց հայտնի են։ Հարկադիր արտաքսման բազմաթիվ զոհեր հայտնվել են բողոքի տրամադրություններով գերակշռող համայնքներում: Վարչախմբի գագաթնակետը մտահոգված է, որ ցեղասպանությունից մազապուրծ արցախցիները կարող են ի վերջո համալրել ընդդիմության շարքերը և պահանջել Փաշինյանի հրաժարականը։ Սեպտեմբերի 30-ի հանրահավաքը, չնայած սակավաթիվ մասնակիցներին, նշանավորեց պայքարի նոր փուլի սկիզբը, որտեղ անկանխատեսելիության գործոնը շատ բարձր է...

Սեպտեմբերի 26-ից 30-ը փողոցային բողոքի ակցիաների դադարը լցված էր ընդդիմության դեմ ուղղված քննադատության հերթական հոսքով։ Արդյունքում պարադոքս առաջացավ. երևանցիները փողոց դուրս չեն գալիս բողոքի ակցիաների, բայց միևնույն ժամանակ քննադատում են ընդդիմությանը՝ ի դեմս «Ազգային կոմիտեի», այն բանի համար, որ չի կարող փողոց դուրս բերել մի կրիտիկական զանգված, որը կաթվածահար կանի. պետական ​​կառույցների գործունեությունը և հանգեցնել իշխանության փլուզման։ Սեպտեմբերի 19-ից սկսված փողոցային պայքարը ցույց տվեց, որ Փաշինյանը խաղի մեջ է դրել ողջ ռեպրեսիվ ապարատը։ Սեպտեմբերի 19-ից 26-ը մայրաքաղաքի դատարաններն ընդհատել են իրենց աշխատանքը, քանի որ մեղադրյալին նիստերին ուղեկցող չկար, ամբողջ ոստիկանությունը ներգրավված է եղել փողոցային բողոքի ակցիաները ցրելու գործում։

Քննադատությանը զուգընթաց հանձնաժողովի դեմ հնչեցին բազմաթիվ առաջարկներ, որոնցից մի քանիսը շատ խելամիտ էին թվում։ Դե, նրանք, ովքեր չեն կարող բովանդակային ոչինչ առաջարկել, ինչպես միշտ, ընդդիմադիր խմբակցությունների պատգամավորներից պահանջում էին հրաժարվել մանդատներից։ Սա խորհուրդ է բոլոր ժամանակների համար: Ամեն անգամ մենք պետք է ապացուցենք, որ այս միջոցը չի հանգեցնի խորհրդարանական ճգնաժամի։ Պարզապես խորհրդարանի լիագումար նիստերը վերածվելու են «GD» խմբակցության նիստերի։ Եթե ​​ինչ-որ մեկը կարծում է, որ ընդդիմության հեռանալով Պետդումայում ինչ-որ մեկի համար ամեն ինչ կվատանա, ապա այդ «ինչ-որ մեկը» շատ է սխալվում։

ԸՍՏ ՍԱՀՄԱՆԱԴՐՈՒԹՅԱՆ ՄԱՆԴԱՏՆԵՐԻՑ ԸՆԴԴԻՄՈՒԹՅԱՆ ՀՐԱԺԱՐՈՒՄԻՆ ՈՉ մի Ճգնաժամ չի ՀԵՏԵՎԻ. Քաղաքական մեծամասնությունը կհայտարարի, որ «Հայաստան» և «Պատիվ ունեմ» խմբակցությունները հեռացել են, քանի որ սպառել են իրենց և ավելին ոչինչ չեն կարող առաջարկել իրենց համակիրներին։ Խորհրդարանի լեգիտիմությունը կվնասի, բայց իշխող վարչակարգը վաղուց անտեսում է նման «մանրուքները»։

Փաշինյանը կդիմի խորհրդարանը ցրելու միայն այն դեպքում, եթե փողոցային պայքարը կլանի ողջ երկիրը, սակայն այս պայմաններում նրա հրաժարականը ժողովրդական զանգվածների ճնշման ներքո օրինական կլինի նույնիսկ առանց խորհրդարանը ցրելու։ Դրա համար պահանջվում է ընդդիմություն, որը խորհրդարանի պատերի ներսում կուտակում է լայն զանգվածների պահանջները, պայմանով, որ այդ զանգվածները դուրս չգան փողոցները, քանի դեռ չեն հասել ռեժիմի ղեկավարի հրաժարականին:

Ստեղծված իրավիճակից միակ ելքը համահայկական բողոքն է, երբ ողջ հանրապետությունը և բոլոր սփյուռքները ոտքի կկանգնեն՝ իշխանությունից հեռացնելու դավաճանին, ով 5 տարում ժողովրդին բերեց 3 պատերազմ, ցեղասպանություն, նրա կորուստը։ հայրենիք և հազարավոր մահեր։ Ժողովուրդը պետք է պահանջի Արցախի կորստի ու Հայաստանի գլխին կախված մեծ պատերազմի վտանգի թիվ 1 մեղավորի և թիվ 1 պատասխանատուի հրաժարականը։ Կա՛մ զանգվածը անմիջապես դուրս կգա փողոց՝ մերժելու Նիկոլին ու նրա բանդային, կա՛մ ամիսներ անց կհայտնվեն փախստականների հետ նույն փողոցներում։ Երրորդ չկա։

Ռեժիմի ղեկավարը ցատկելով երկիրը տանում է կոտորածի. Հոկտեմբերի 5-ին Գրանադայում բանակցություններ կանցկացվեն Բաքվի վերահսկողության տակ գտնվող հայկական տարածքների մասնատման և հետագա փոխանցման շուրջ՝ դրանից բխող բոլոր հետևանքներով՝ ցեղասպանության շարունակության տեսքով։ Հենց սա է հանդիպման ստվերային օրակարգը։

ԱԼԻԵՎՆ ԻՐԵՆ ՉՀԵՐՔԵՑ ԱՅԴ ՀՈԳՈՎ ԻՐԱՎԻՃԱԿԸ ՄԵԿՆԱԲԱՆԵԼՈՒ ՀԱՅՃԱԿԸ՝ ասելով, որ կարող էր պատերազմը շարունակել Հայաստանի տարածքում, բայց չցանկացավ։ Իսկ հոկտեմբերի 5-ից հետո կարող է ցանկանալ, եթե Փաշինյանը չբավարարի իր բոլոր պահանջները, այդ թվում՝ «Զանգեզուրի միջանցքի» հետ կապված։ Նրանք, ովքեր կարծում էին, որ Հայաստանը ապահովագրված է ադրբեջանա-թուրքական ագրեսիայից Բլինկենի կոչերով և Բայդենի նամակներով, դասեր չքաղեցին վերջին 5-ամյա պլանի իրադարձություններից...

Փաշինյանը պետական ​​հանցագործ է, նա ենթակա է դատավարության՝ որպես պետական ​​շահերի դավաճան, սա հասկանում են Մոսկվայում, Բրյուսելում, Վաշինգտոնում, Փարիզում։ Աշխարհի մայրաքաղաքները շահագրգռված են Հայաստանի Հանրապետությունում դավաճանին պահել իշխանության ղեկին. Փաշինյանը շարունակելու է զոհաբերել ազգային շահերը՝ իշխանությունը պահպանելու համար.

Հարցը, թե ինչու է Փաշինյանը դեռևս իշխանության գագաթին է, սեպտեմբերի 30-ի հանրահավաքի ամբիոնից ուղղեց Ազգային կոմիտեի անդամ Վազգեն Մանուկյանը։ Կարծում եմ՝ նա դրա պատասխանը գիտի այն մասով, որը վերաբերում է ներկայիս ընդդիմության որակին, բայց սա առանձին խոսակցություն է, և վերջում մենք կկրկնենք մեր կանխատեսումը, որ սեպտեմբերի 30-ին ռեժիմի դեմ պայքարը որակապես մտավ. նոր փուլ. Այս փուլի մասին կխոսենք ավելի ուշ, երբ կարողանանք բացել բոլոր փակագծերը...

Հետևե՛ք նորություններին։
Բաժանորդագրվեք մեր ալիքներին սոցիալական ցանցերում.
Yandex Dzen Յանդեքս Զեն Telegram VK հետ շփման մեջ OK Դասընկերներ