Найти в Дзене
Fango

(fanfik) Marsliklar: Sevimli maskan. 1-qism.

Yer! 2121-yil. Hamma yoq zararli gazlar va virusli kasalliklarga toʻla. Ona zamin asta oʻzini - oʻz va bagʻridagi barcha farzandlarini nobut qilmoqda. Bular ichida Yoongi va Jisooning ota-onasi ham bor edi. Ularni tanasi juda tez qarib, kasalliklarga bardosh berolmay oʻzini oʻz nobut qildi. Kurashishni iloji yoʻq edi.

Kech soat 21 lar chamasi. Jisoo yozuv stoli ustida dars qilib oʻtirar, baʼzan derazadan tashqariga qarab ham qoʻyardi. Osiyoning eng xavfli shaxriga aylanib qolgan Seulning xavfli koʻchalarida uning akasi Yoongi och qolmaslik va singlisini Samoviy Kaloniyaga yuborish uchun tinmay mehnat qilar, oʻz jonini xav-xatarga solar edi.

Eshik ikki marta baland, bir marta past va yana bir marta balandroq ovozda taqilladi (taq, taq, tuq, tuq, taq). Jisoo akasini shu ovoz bilan tanib olar edi. U eshik tomon yugurib jonajon akasini kutib oldi.

- Yoongi hyong keling, charchamadizmi?

- Singiljon qalesan, ovqat qildingmi?

- Ha, albatta!

- Darslaringnichi!?

- Hozir ham qilyapman, - deb stulda yotgan kompyuterni koʻrsatdi.

- Senga sovgʻam bor.

- Nima?

Yoongi kiyimi ichidan paketga oʻralgan narsani olib singlisiga uzatdi.

- Kitob! - qichqirib sakrab yubordi Jisoo, - axir bu kitob! Qoil akajon. Raxmat sizga.

- Onam singlingga kitob olib ber degan edi.

Qiz biroz koziga yosh olay dedi, boʻgʻziga nimadir tiqildi. Kitob ichini ochib, qimmatbaho boʻlib qolgan qogʻoz xidini, kitobning oʻziga xos iforini chuqur nafas bilan xidlab oldi. Shu turishda xoʻngrab yegʼlab yubordi.

- Akajon. Juda mehribonsiz. Lekin, men Samoviy Kaloniyaga oʻtolmasamchi!

- Yoʻq, unday dema, - deb Yoongi Jisooni koʻz yoshlarini artib qoʻydi.

- Lekin, sizchi...

- Tshshsh... Meni olib ketasan. Meni chaqirib olasan. U yerda sen eng muvaffaqiyatli va kerakli inson boʻlib shunday imkoniyatni qoʻlga kiritasan. Kelishganmiz-ku!

Ota-onasidan erta ayrilib qolgan aka singil Yoongi va Jisoo
Ota-onasidan erta ayrilib qolgan aka singil Yoongi va Jisoo

Samoviy Koloniyaga maxsus tayyorlov maktabi. Erta tong. Oʻquvchilar nanofiltr niqoblari bilan oʻquv xonasi tomon oshiqishmoqda. Aka-singil Taehyung va Jennie ham ular qatorida. Dars boshlandi:

- Nimaga yana sendagi nanofiltr indikatori rangi sariq, - deb soʻrab qoldi oʻqituvchi Jisoodan.

- Haligi...

- Mayli, qoʻyaver. Lekin, akangga ayt yangi filtr olib bersin.

- Xoʻp boʻladi ustoz.

Nariroqda Taehyung Jisooni kuzatib turardi. Yonida oʻtirgan Jennie: "Hyong, koʻp qarab yubormen" deb yelkasiga urib qoʻydi.

- Kimga? - oʻzini jinnilikka solib oldi Taehyung.

- Jisoogada. Bilasiz-a, yerda sevish mumkin emas. Axir, yaqinda Marsga ketamiz.

- Nimalar deyapsan ahmoq qiz, kimni sevibman, - deb Taehyung vaziatdan qochmoqchi boʻldi. Stol ustidagi elektron niqobiga qarab qoʻyar ekan kichik indikator chirogʻi yashil rangda yonib turardi. U ichida "Yoongiga ham juda ogʻir" deb biroz oʻylanib siqilgandek boʻldiyu tashqariga chiqarmadi. Uni koʻzlariga qarab hech narsani anglab olish mumkin emas edi.

Turli virusli kasalliklar va mikrochiqindi mikroplasliklardan ximoyalanish uchun niqoblar yanada takomillashtirilgan davr edi. Nanofiltr xavodagi jamiyki zararli virus, chang va bakteriyalarni ogʻiz boʻshligʻiga kirishiga toʻsqinlik qilardi. Kichik kamchilik bu nanofiltrni alishtirib turish kerak lekin bu pullik. 2 oyda bir marotaba boʻlsada bu chiqim Yoongi va Jisoo kabi kambagʻal yetimlar uchun juda ogʻirlik qilar edi. Jisoo niqobida qizil rangli chiroqcha yonsa bu Jisoo va uning yon atrofidagilar uchun xavfli edi.

- Qara, uni qoʻlida kitob, - deb qoldi oʻquvchilardan biri kitob oʻqib oʻtirgan Jisooni koʻrsatib. Hamma oʻquvchilar uni oʻrab olishdi. Baʼzilar hayron qarab tursa baʼzilari kitobni qizni qoʻlidan tortib oladigan darajada achchiqlanib turardi

- Akasi biror uyga oʻgʻirlkka tushgandirda, - kimdir piching qildi.

- Tshshsh, - koʻrsatgich barmogʻini labiga qoʻygan xolda Taehyung oʻtirgan oʻrnidan turib qiz tomon yurdi. Qoʻlidagi kitobni shartta tortib oldi-da, "Xoʻsh, haqiqatan Yoongi kitobni oʻgʻirlab olgan"

- Qaytarib ber, - qaltiroq ovozda Jisoo kitob tomon qoʻlini uzatdi. Taehyung esa qoʻlini balandroqqa tutib kitob nomini oʻqiy boshladi:

- The fault in our stars! Kitobni nomi ajoyib, lekin, suv va daraxt tanqisligi paytida elektron kitob oʻrniga qogʻoz kitob oʻqish qanchalik toʻgʻri! Boylar ham bunday qilmaydi.

Qiz kitobini olmoqchi edi Taehyung orqasiga yashirib oldida "Ertaga olasan" deb tashqariga olib chiqib ketdi.

The fault in our stars (Yulduzlar aybdor). Jon Grin
The fault in our stars (Yulduzlar aybdor). Jon Grin

Oʻquvchilar uy uyiga tarqalmoqda. Hamma yuziga niqob taqib olgan. Qoʻlida qoʻlqop. Butun tanasi berkitilgan.

Taehyung ortidan yugurib borgan Jisoo biroz hayajon va lekin dadillik bilan gap boshladi:

- Iltimos, qaytarib ber. Bu akamni sovgʻasi?

- Yoʻq, Singlim Jennieda ham bunaqasidan bor edi. Balki, uni oʻgʻirlab olgandir Yoongi!

Taehyung gaplari qizga ogʻir botdi shekili jim turib qoldi. Akasi bunday ish qilmasligiga ishonardi, lekin, akasini doʻsti Taehyungdan bunday tuxmat kutmagan edi. Kitobni ololmadi.

Jisoo uyda ham mashgʻulotlarini toʻxtatmas edi. Asosiy maqsad Samoviy Kaloniyaga yoʻllanmani qoʻlga kiritish edi. Tirik qolish va umrini oxirigacha baxtli va sogʻ omon yashash uchun yagona chora edi bu. Uni ustiga u yoqda oʻz yaqin insonini chaqirib olish uchun qoʻshimcha yoʻllanmani olish uchun xarakat qilardi. Akasini... Yoongiga juda qiyin.

Yoongi bu vaqtda mototsiklda buyurtmalarni oʻz egalariga yetkazib berish bilan band edi. Viruslar sabab bu ish eng xavfli boʻlib qoldi. Kompaniyalar uchuvchisiz dronlardan foydalanishga ham oʻtib boʻlgan edi, lekin, odamlar ulardan arzonroq ishchi kuchiga aylanib ham ulgurgan edi. Yoongi ham deyarli tekinga ishlar edi. Sababi, boshqa ishni oʻzi yoʻq.

Yoongiga ikkinchi tomondan xavf bu joʻnatmalardagi narkotik moddalar chiqib qolishi mumkinligida edi. Shu sababdan 2-3 marta politsiyaga ham tushib qolgan.

Yoongi
Yoongi

Erta tong! Yoongi mototsiklda ishga ketib boʻlgan edi. Jisoo ham oʻqishga shoshilgancha kiyimlarini kiyib, niqobini taqib chiqib ketdi. U niqobiga qarab ham qoʻymas edi. Shu kunlarda qizil yonib qolishidan xavotirda edi va akasini yana chiqimga qoʻygisi kelmas edi. U xonada juda tez xarakat qilar, shoshilar edi. Niqobni taqib tashqariga chiqishiga shoshilmas va iloji boricha birxilda nafas olishni nanofiltrni tejashga intilar edi. Jennie buni foydasi yoʻqligini aytsada Jisoo buni doim bajarar edi. Aytganimdek, u bugun ham niqob indikatoriga qarab ham qoʻymay tayyorlov maktabiga ketdi.

Maktab juda katta va uning maydoni ham shunga yarasha katta edi. Daraxtlar va gullar hamma joyga ekilgan boʻlsada ularni barg va gullarini ham mikroplasliklar qoplab olgan edi. Sevgan yigit qiziga gul sovgʻa qilishi esa 2070-yillardan buyon urfdan qolgan edi, goʻyo.

Jisooga bugun hamma boshqacha qaray boshlagandek edi. Yoʻlakdan yurar ekan u oʻzini doimgidan ancha noqulay xis qilardi. Eng yomoni Taehyungni shu paytda paydo boʻlib qolishi boʻldi. U naqt Jisooni qarshisidan chiqib qoldi. Hamma Jisooga qaragandan koʻra kuchliroq hayrat bilan Taehyungga qarab turishar, baʼzilari esa pichirlashar edi.

- Shoshma... Shoshmada, Tae, - gʻalati mugʻombirona ohangda Taehyungni yaqin doʻsti gap boshladi. Bu orada Jisoo nima boʻlganini tushundi. Taehyung niqobidagi indikator rangi sariq edi. "Buni ajablanarli tomoni yoʻq, axir, filtr albatta tugab qoladi bir kun va uni alishtirish kerak" degan hayol oʻtdi Jisooni hayolidan. "Erkatoy boyvachchalar" deb qoʻydi ichida. "Boylarni filtri tugab qolsa hamma hayron, kambagʻal esa dakki eshitadi" deb yana oʻyladi u.

- Tae! Sen va Jisoo... Qanday oliyjanoblik, - yana ikkinchi doʻsti gap qistirib qoʻydi.

- Nima men! - boshida hayron qolgan Jisoo kissasidan telefonni oldida niqobiga qarab qoʻydi. Jisoo niqobi indikatorida yashil yonib turar edi. Demakki, kecha Taehyung niqoblar ichidagi filtrlarni alishtirib qoʻygan edi.

Jisoo hammani koʻz oldida va ochiq tabiatda yuzidagi niqobini yechib oldida ichidagi nanofiltrni olmoqchi boʻldi. "Ushla ahmoq, nimaga bunday qilasan, yordaminga muxtoj emasman" deb jahl bilan baqirar edi hammani oldida xoʻrligi kelgan Jisoo. Taehyung esa qizni bir qoʻli bilan belidan ushlab oʻziga tortib, ikkinchi qoʻli bilan ogʻzini yopishga urindi. Va, buni uddaladi ham. Atrofdagi qizlar "qiy-chuv" qilib yuborishdi. "Tae uni oʻp" deyishar edi kichik guruhdagi qizlar. Lekin, Taehyungni bu xarakati faqat Jisoo sogʻligʻi uchun edi. Chunki, zararli xavodan navas olmasligi kerak. Yoʻqsa ogʻir xolatlar keltirib chiqarar edi. Niqobni majburan taqishni iloji boʻlmagach Taehyung qizni bino ichiga koʻtargan xolatda majburan olib kirdi. Bu xuddi killerni oʻz oʻljasini chetroqqa tortib kirishga oʻxshar edi. Yoʻlbars quyonchani asosiy zalga olib kirishdan oldin qoidaga koʻra maxsus xonada 5 sekund turdi. Xona desenfiksion dorilar va spreylar taʼsirida parlanib ketgan rus hammomidek xolatga keldi. Jisoo zalga kirgach chuqur nafas oldi. Tae esa oʻz oʻljaziga maroq bilan qarab turar, qilgan bu ishidan magʻrur edi.

- Ahmoq, - yana xaqoratlay boshladi Jisoo nafasi biroz rostlashgach. Lekin, hamon egilgan xolda chuqur nafas olishga urinar edi.

- Agar filtr senda qolsa kitobingni ham qaytarib beraman, - deb shart qoʻydi gʻolibona ohangda Tae Jisooga asta egilib.

- Akaaa, - deb baqirib qoldi Jennie. U ichkarida ekan. Akasini oldiga shitob bilan borib qoʻlidagi filtrni unga uzatgach gapida davom etdi, - Kim kimni sevmas ekan aka. Nimaga kecha alishtirib qoʻydiz Jisooni filtrini. Yana oʻzingiznikiga.

- Aralashma ayiqcha, bu meni hoxshim edi.

- Eee, sizni deb yangi sumka ololmiman endi. Sizga filtr oldim.

Taehyung singlisiga minnatdorchilik tariqasida jilmayib qoʻydi. Jisoo esa hali ham shok xolatda endi shekili turgan joyida biroz egilgan xolatda chuqurroq nafas olishga xarakat qilardi. "Yaxshimisan, Jisoo" deb Taehyung qiz tomon yanada yaqinlashib, qoʻlidan tutmoqchi edi singlisi Jennie oldiga shart turib oldi. "Sizni ishiz boʻlmasin" dedi Jennie akasini qoʻlini turtib ozi Jisooga koʻmaklashdi. "Yur, dugonajon, akam oʻzi gʻalatiyu, xafa boʻlma". Qizlar qoltiqlashib oʻquv xonasiga kirib ketdi.

"NIMAGA JAVOB BERMAYAPSIZ!?"

"MENI SEVMAYSIZMI"

"NIMAGA SIZ KURASHMAYAPSIZ!?"

"SIZ UCHUN SEVGI YOʻQMI!?"

"JAVOB YOZING DEYAPMAN"

"XAFA BOʻLDIM, BOSHQA YOZMIMAN"

"OVQATLANIB OLDIZMI!?"

Yoongi sms xabarlarni oʻqib boʻlgach telefonini yana kissasiga soldida mototsikga oʻtirib oʻz ishini qilishda davom etdi. U katta shaxarning keng va hozirda unchalik gavjum boʻlmagan koʻchalarida bamaylixotir yoʻlida yurar edi. Shaxarning anchagina boyroq mavzesilaridan birida Jennie Yoongiga sms yozishdan toʻxtamas edi. Bu u uchun bir oʻyindek tuyulsada, albatta, ich-ichidan jahli chiqar edi. Javob qaytarilmagan smslar Yoongini Jenniega nisbatan xis tuygʻularini belgilamas edi. Barchasi oddiy. Yoongi munosabatlarsiz sevar edi. Uchrashuvlarga ham vaqti yoʻq edi.

Davomi bor...