سپتامبر 1921، ولادیمیر لنین به مارکسیست قدیمی ولادیمیر آدوراتسکی نوشت:
«جناب آدوراتسکی!
آیا می توانید به من کمک کنید ،مقاله ای _ و (یا قسمتی از جزوه؟ یا .. نامه؟) _ انگلس را پیدا کنم، ؟ \___
جایی که او بر اساس تجربه /_1848 و 1789_ \می گوید: ظاهراً قانونی وجود دارد که انقلاب را ملزم به پیشبرد فراتر از حد معقول و طبیعی رسالت خود می کند.
آیا می توانم با غلبه، بر تغییرات کمتر قابل توجه بودن یک جهش انقلابی را تحکیم کنیم؟
/__آیا این جهش ذاتی است و یا اکتسابی ؟
/__احتمالاً رئیس شورای کمیسرهای خلق سخنان انگلس را در ذهن داشته است (تاکید من است):
/__"برای اینکه بورژوازی حداقل آن میوه های پیروزی را که در آن زمان برای برداشت آنها کاملاً آماده بود به دست آورد ... لازم بود ...
انقلاب را بسیار فراتر از چنین هدفی پیش ببرند.
دقیقاً همین اتفاق در سال 1793 در فرانسه و در سال 1848 در آلمان رخ داد.
ظاهراً این در واقع یکی از قوانین توسعه جامعه بورژوایی است! .
(در حین نوشتن همه اینها، نمی توانم حسادت نکنم:
اوه!
و زمان های شگفت انگیزی بود که رئیس دولت روسیه به کارهای انگلس روی آورد _ و نه برای ارائه یک نقل قول زیبا "برای نمایش" در سخنرانی،
همانطور که در زمان برژنف یا گورباچف مد بود،
اما به طور جدی، برای یافتن پاسخی برای سؤالات موشکافانه و ظریف که واقعاً او را عذاب می داد..).
یا اینکه وسواس زیادی داشت _ و باید می دانست که چقدر از یک موضوع دستگیرش شده...
«قانون توسعه جامعه»!
و البته نه تنها بورژوایی، بلکه هر. اسمش را بگذاریم «قانون انگلس». اگر بخواهید این قانون را به عبارت دیگر بیان کنید، معلوم می شود:
هر پیشروی انقلاب قطعاً باید با عقبگردی همراه باشد، که سهم و زیاده برداشتن از دستاوردهای انقلابی را پس بگیرد.
شاید بدین جهت بسیاری از فتوحات و دستاوردهای مترقی را از بین می برد،
اما برخی، "کمتر قابل توجه"، با این وجود "رفع" خواهد شد.
/_جزر و مد به دنبال جزر و مد می آید.
/_ پشت پیشرفت_رکود است ،این واکنش است.
/_پشت سر انقلاب، ضد انقلاب است. و این هوای و هوس کسی نیست،
نتیجه اشتباهات و اشتباهات انقلابیون نیست، بلکه یک قانون پولادین تاریخی است.
آیا این تأثیری نیست که اکنون در سال2023 در اطراف خود و در کل سیاره در 30-40 سال گذشته مشاهده می کنیم؟
اما خود بلشویک ها دوست داشتند
خود را در تصاویر مرتبط با «آتش سوزی جهانی»
نشان دهند.
در نقاشی دی. مور، ولادیمیر ایلیچ به عنوان یک مشعل دار به تصویر کشیده شده است که "آتش انقلاب جهانی" را برمی انگیزد
و در اینجا، در کاریکاتور دوستانه دنیس، لئو داویدویچ به شکل شیطان به تصویر کشیده شده است
("تروتسکی در بازنمایی به زبان شعله جهنم،
لئون تروتسکی همان قانون را (در سال 1938، که برای او چندان آسان نبود) به گونه‌ای متحیرانه تدوین کرد:
«بشریت مانند برخی از زائران حرکت می‌کند:
دو قدم به جلو، یک قدم.
در حالی که به عقب حرکت می کنیم، به نظر شکاکان و بدبینان این است که همه چیز از دست رفته است.
اما این یک اشتباه بینش تاریخی است. هیچ چیز از دست نمی رود."
البته، ولادیمیر ایلیچ و لو داوودوویچ، به عنوان دست اندرکاران عرصه تاریخ، تنها به کاربرد «قانون انگلس» مربوط به خود علاقه داشتند،
اما در واقع دامنه بسیار گسترده تری دارد.
تنها سختی کار علارغم مفهوم ساده و قابل فهم آن است ، اما در خطر یکنواخت به نظر رسیدن، فکر همیشگی خود را تکرار می کنم
: این قانون، مانند قانون دیگری که در بالا مورد بحث قرار گرفت،
نه تنها در تاریخ، بلکه در هر فرآیند تکاملی نیز قابل اجرا است.
ادامه دارد..